Eindelijk op ons nieuwe stekkie

De verhuiswagen inladen ging supersnel, want om 12.00 uur zat alles erin en zaten Hans, Nicole en ik in een leeg huis. 's Middags een beetje opgeruimd en de laatste dingetjes weggewerkt. Lekker gegeten bij de ouders van Hans. Die kregen opeens 6 logees voor het weekend. De volgende dag hebben Nicole en ik het huis nog een beetje schoongemaakt en toen om 14.00 uur de bezichtiging was, kregen ze een compliment voor het nette en opgeruimde huis. Dat was fijn om te horen. Daarna naar de notaris, de sleutels (een hele bos) overhandigd aan de nieuwe bewoners en toen was ook dit verleden tijd.

In het weekend was er natuurlijk nog van alles te doen voor Hans en Nicole. Jammer dat het weer niet zo meewerkte, want dan hadden de meiden lekker buiten kunnen spelen. Maar helaas..... pindakaas. Het regende volop. Dus binnenblijven en ons daar maar vermaken. Maar het is gelukt hoor.

Na het afscheid van familie en vrienden (toch vloeide er nog een traantje, maar dat mag) zijn Nicole, Hans en de 2 jongste meisjes zondag om 20.00 uur vertrokken richting Noorwegen. Om 23.00 uur was er rust in de auto. De meiden lagen lekker te slapen. Het regende vreselijk, dus dat was wel vervelend. Maar gelukkig arriveerden ze op tijd in Frederikshavn voor de boot naar Oslo. Hans heeft toen nog een paar uurtjes kunnen slapen en Nicole heeft zich wel vermaakt met de meisjes. Ze keken hun ogen uit. Er was wel wat vermaak voor de jeugd, maar de ballenbak waar ze op gehoopt hadden, ontbrak helaas.

Daarna nog een reisje van 3 uurtjes naar Tvedestrand, waar ze om 21.30 uur aankwamen. Ze werden welkom geheten door de buurtjes. Nog even wat drinken en toen naar bed.

Maar van uitslapen kwam niets terecht, want om 08.00 uur werden ze gewekt door…………………….. de verhuizers.Dus snel in de kleren. De kleintjes sliepen gewoon door ondanks al het gesjouw en misschien ook wel de herrie.

Malin en ik zijn dinsdag met het vliegtuig vertrokken. Een hele belevenis voor haar. Het was dan ook voor de 1e keer dat ze in een vliegtuig stapte. Maar het is heel goed gegaan. Toen we op Sandefjord aankwamen, stond de taxi al te wachten. Hans had heel veel hulp gekregen van een aantal buurmannen bij het uitladen van de verhuiswagen en hij hoefde dus niet op en neer te rijden om ons te komen halen.
De reis naar ons nieuwe stekkie was fantastisch. Het was iedere keer weer genieten van het uitzicht, maar voor ons Malinneke kon het niet snel genoeg gaan. Ze wilde naar haar papa, mama en de zussies. Het was dan ook een warm welkom. En dat in de figuurlijke en letterlijke betekenis van het woord WARM. Na een lekker bordje frites hebben we de avond verder doorgebracht op het terras. Woensdag beginnen we met het uitpakken en het zal vast wel een tijdje duren voor alles op zijn plekje staat.

Oma Ans