Wat is er de laatste tijd zoal gebeurd hier? De sneeuw is aan het smelten, het is af en toe een vieze blubbermassa. De skies kunnen weer in de kast en de regenlaarzen (met warm bontje) kunnen weer aan. Want het kan toch nog wel behoorlijk koud zijn. En dan bedoel ik die Nederlandse natte kou. Nee, geef mij dan maar een zonnig vriesweertje, desnoods -6 of -7. Beter dan die natte blubberzooi. Maar goed we hebben het niet voor het kiezen. Volgens onze buurmannen nog een paar weken en dan is de sneeuw gesmolten en kan het voorjaar beginnen.
In de carnavalsvakantie zijn opa en oma van de Rijzen hier geweest. Het was erg gezellig. Zeker de kinderen hebben erg genoten (en wij ook natuurlijk). Ze hadden iedere dag een klein kadootje en dat was erg leuk. (bedankt opa en oma!). Ook zijn de rookworsten weer aangevuld en de knakworstjes van Unox kunnen ook weer genuttigd worden. Hans is met zijn vader een paar keer på tur geweest. Maar opa heeft ook veel sneeuw geruimd, tja dat gaat gewoon door. En verder was het gewoon gezellig om opa en oma op bezoek te hebben. Op naar het volgende gezelschap, so to speak...
Begin maart stond hier in de krant dat op een dinsdag we de hele dag geen stroom zouden hebben. Dat betekent nogal wat, want alles gaat hier op stroom: het licht, de verwarming, koken noem het maar op. OK, we zouden de kachel kunnen aanmaken, dus koud zouden we het niet hebben. Maar het is ook verstandig om de koelkast en diepvries toch zoveel mogelijk dicht te houden. We kregen bericht van de barnehage (onze buren) dat de kinderen zich extra warm moesten aankleden, een set extra kleding en een thermos met warm drinken moesten meebrengen. Ze zouden die dag de bossen ingaan, vuurtje stoken en worstjes grillen. Nou was het niet erg fijn weer hiervoor, hoewel het natuurlijk wel een leuk uitstapje is, dus we besloten dat Malin en Annika thuis zouden blijven. Vooral Malin zag er erg tegenop. We hebben alles ingepakt en zijn naar Arendal gereden. Er een leuk uitje van gemaakt, met lekkere broodjes tussen de middag, wat winkelen en een ijsje na afloop. Toen we om kwart over 3 weer thuis kwamen, was het nog een kwartiertje en toen hadden we weer stroom. Dat was dus erg goed gepland, al zeg ik het zelf!
Vergeet ik bijna te vertellen dat we de week ervoor naar Jumbo Lekeland zijn geweest, een indoorspeelparadijs waar de kids erg hebben genoten. Er was een gedeelte voor 6 jaar en ouder en een deel voor de kleinere kinderen. Helaas toen wij aankwamen was het er ook erg druk. Dus geen plaats in het deel voor de jongsten. Maar na een poosje kwam er een plekje vrij en we konden heerlijk op een terras zitten en de kinderen konden lekker spelen. Lekeland bleek gerund te worden door een Nederlander getrouwd met een Noorse. Hij kwam nog even gezellig bij ons een praatje maken. Het was een enerverend dagje, voor herhaling vatbaar. De meiden waren zo moe, dat we het wijkje nog niet uitwaren of ze sliepen al!!
Omdat het nu zo nat wordt en nog steeds koud is, gaan de meiden niet zoveel naar buiten. Dat wordt dus binnen het vertier zoeken. We hebben laatst dan ook "bolletjes" gebakken. Caitlin op bed, de schorten voor en koksmutsen op en de mixer uit de kast. Het beslag maken was zo gebeurd en dat is maar goed ook, want ze konden niet wachten om lekker met de handjes allerlei figuren te maken van het deeg. Malin en Annika hebben alles zelf gedaan, behalve de bollen in de warme oven. Dat was een taakje voor mama. Bij elkaar hadden onze kokjes 10 bolletjes. Na de vorming van het deeg, moest het rijzen en daarna afgebakken worden. Zodra het kookwekkertje ging, vlogen ze als vliegen op stroop op de bollen af. Maar ze moesten nog even wachten tot het deegwaar afgekoeld was. Maar daarna... waren de bollen zo op. Tja, wat is er lekkerder dan eigengebakken broodjes?
Mannetjelief heeft het ook naar de zin. Hij vindt het heerlijk om, zeker nu het al wat langer licht blijft, na het werk nog een tochtje te maken met z'n quad. Even alle gedachten de revue laten passeren en uit te blazen en te genieten van het mooie noorse land. Hans neemt ook steevast de fotocamera mee. Hij komt dan ook altijd thuis met wederom hele mooie plaatjes. Er is één nadeel, hij hoort z'n mobiel niet en door de trilling van de quad, voelt hij de gsm ook niet trillen. Dat heeft er een keer in geresulteerd dat-ie de hond in de pot vond!! Nou ja, bijna dan. Even de hap bestralen en dan eten, in je eentje...
Zo jullie zijn weer een beetje op de hoogte van ons wel en wee. Laat eens een berichtje achter, zoda we weten wie onze belevenissen volgen. Want de teller loopt door, maar wie komen ons eigenlijk allemaal bezoeken? Klik eens op "reacties" onderaan het blogberichtje, vul het reactieveld in en klik op naam. Daar kun je je naam invullen, dus laat eens van je horen. Dat zouden we erg leuk vinden.
Leuk dat je weer langskwam en tot blogs!!
