zondag 6 april 2008

Open dag............

Het is zaterdagmorgen 5 april 10.00 uur. Ben er helemaal klaar voor. Was al vroeg wakker en heb nog even snel wat laatste dingen gedaan. Mijn huis (en ikzelf ook) zien er fantastisch uit. Ook de tuin en vooral de vijver zijn echt top. De fontein en ook de waterval doen hun best. Er staan in de vijver al gele dotterbloemetjes enthousiast te bloeien.
Heb een vriendin, die vandaag bij me blijft, al een rondleiding gegeven. Ze is enthousiast over wat ze zag. Dat geeft me een goed gevoel.

Ik zet koffie (ruikt lekker en dat helpt om bezoekers een fijn gevoel te geven) en samen drinken we een bakkie met een stukje appeltaart. We kletsen er vrolijk op los en nemen nog een bakkie. Het is intussen kwart over 11, maar nog niemand aan de bel. Zie dat de buurman zijn auto op straat zet en heel erg lief van hem, hij parkeert niet bij mij voor de deur maar een eindje verder. Mijn huis blijft dus goed in het zicht en men kan dus voor de deur stoppen. Is toch geweldig zoals de buurtjes aan me denken. De tuinen zien er fantastisch uit, dus…………………. het is toch fijn om hier te wonen. Of niet soms.

Intussen is het 12 uur. Nicole heeft al gebeld dat er een bezoeker bij hen is geweest. Verdorie…………… ik wil ook iemand zien. Zal ik naar buiten gaan en gewoon een wandelaar naar binnen halen. Nee, dat is toch echt een beetje te gek. “Och”, zegt mijn vriendin, “eerst slaapt iedereen uit. Laten we maar lunchen en dan zul je zien dat het storm gaat lopen”. We nemen een lekker bammetje met een kopje thee. En dan………………… een auto. Rijdt heel langzaam, zou er iemand uitstappen? We ruimen snel de lunchbordjes op en wachten vol spanning. Nee…………… de auto rijdt weer door.

Het is één uur. Ik zet de tv aan. We kijken even naar de Formule 1 in Bahrein. We worden regelmatig afgeleid door een langzaam rijdende auto, maar……………… er wordt niet gestopt. We nemen nog een kopje thee, nemen er een heerlijk Merci chocolaatje bij en wachten af. Zouden de bezoekers wel weten wat ze hier allemaal voorgeschoteld krijgen? Mijn vriendin oppert nog het idee om een bordje buiten te hangen: Gratis koffie/thee met gebak of chocolade.

Dan gaat de telefoon. Nicole aan de lijn. Ze heeft intussen de 2e bezoeker gehad. Waren heel enthousiast. Ben blij voor haar, maar ik word er wel een beetje verdrietig van. De open dag duurt tot 14.00 uur, maar als er om 15.00 uur nog iemand komt, dan mag die altijd binnenkomen. Ik laat het bordje Open huis nog lekker een tijdje hangen, maar om half 5 halen we het toch maar weg. Niemand is er geweest. Wij hebben wel een gezellige dag gehad. Lekker gekletst. We hadden best fijn kunnen knutselen en wie weet hoeveel mooie kaarten kunnen maken. Of kunnen scrappen, of kunnen ………….. enfin. Vul zelf maar in. Het is voor mijn gevoel een beetje een “verloren”dag.

Maar gelukkig sluiten we de dag gezellig af. We gaan samen eten. Mijn vriendin is niet zo’n grote vleeseter en we hebben heel veel plezier als haar bestelde Wiener schnitzel er aan komt. Zo groot. Het hele bord is bedekt. Maar…………….. alles gaat op. Ik houd het op gegrilde zalm. Heerlijke boontjes, friet, gebakken aardappeltjes en gemengde salade erbij. Als nagerecht nemen we Dame Blanche………………. maar vragen 1 bolletje ijs in plaats van 2. Dat doen ze, maar we hadden beter kunnen zeggen geen slagroom. Wat op dat ene zielige bolletje ligt me toch een dot. Niet meer normaal. Maar wel lekker hoor. We hebben heerlijk gegeten en gedronken en stappen met een goed gevoel over het eten weer in de auto. Omdat het een beetje regent, breng ik mijn vriendin naar huis en tegen half 9 ben ik ook weer thuis. Even ontspannen op de bank kijken naar Paul de Leeuw. Ga om half elf moe naar bed.

Vanavond komen de oudste kleindochters bij me slapen. Hans en Nicole vertrekken om 5 uur morgenochtend weer richting Noorwegen. Ik pas dan een weekje op Malin en Annika. Ben heel erg benieuwd naar de berichten van Hans en Nicole. Jullie ook?

Oma Ans

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Hoi Nicole, Ans en Hans,

ik ben via het Hobbyjournaal op jullie site terecht gekomen en heb net jullie verhaal gelezen. Je bent trouwens een hobbymaatje van me , Nicole . Ik vind het een geweldig verhaal en zou zo met jullie mee willen. Ben nog nooit in Noorwegen geweest maar het lijkt me een prachtig land en heerlijk om te wonen. Wat ik ook super vind is dat Oma ook mee gaat. Zou ik ook doen hoor als ik maar een kind zou hebben. Ik zou ze niet kunnen missen, en zeker de kleinkinderen niet. Ik ga jullie verhalen zeker volgen en wil jullie heel veel succes en geluk wensen. Maar gelukkig kunnen we nog contact via deze site en het hobbyjournaal houden.

Een fijne zondag en liefs Nicole , Dribbeltje van het Hj.

Anoniem zei

Hallo Ans,
Via het Hobbyjournaal kom ik toch ook even lezen hoe het met jullie gaat en wat er al ondernomen is. Dat is al heel wat!!!! Ik hoop dat het jullie allemaal brengt wat je ervan verwacht en het een geweldige nieuwe manier van wonen en leven wordt.Fijn om met zijn allen te kunnen gaan, dat maakt de stap toch een stuk lichter.
Ik blijf nu de gebeurtenissen wel volgen en ga deze site opslaan.
Groetjes van Corrie Creacori HJ