zondag 17 augustus 2008

"Thuis"



We wonen nu 4 weken in Tvedestrand en voelen ons al helemaal thuis in ons Noorse land. Het is de laatste vakantieweek voor de meisjes. Malin en Annika gaan dinsdag a.s., de 19e augustus naar Bøklia Barnehage (onze buren). Dat wordt weer wat meer regelmaat en ritme en dat vooruitzicht bevalt me wel. Malin en Annika hebben er ook zin in, want ze vragen geregeld hoeveel nachtjes ze nog moeten slapen. We zijn er afgelopen dinsdag (op m'n verjaardag) nog even geweest om te vragen én te bekijken welke kledingstukken belangrijk zijn, om in eerste instantie aan te schaffen. Het is de bedoeling dat er op de barnehage een soort regenpak, laarzen, binnenschoenen, ondergoed en later een sneeuwpak, handschoenen, muts, sokken en nog een aantal andere zaken liggen. Allemaal voorzien van naam en in de juiste maat natuurlijk. Omdat ik deze dingen, als regenpak, sneeuwpak en zo toch met eigen ogen wilde zien, zijn de meisjes, oma en ik even naar de barnehage gelopen. Malin en Annika stelden zich netjes voor: "jeg heter Malin" en "jeg heter Annika". Ze installeerden zich tussen de andere kinderen en vonden het jammer dat we weer gingen. Nee, dat gaat wel goed komen.

De afgelopen weken hebben ze zich goed kunnen vermaken. Van de buren, Rune en Elin hebben de girls twee tenten met slaapzakken, zaklampjes en bijbehorende kompassen gekregen. Daar hebben ze lekker mee gespeeld, zowel binnen als buiten. Ook met het overbuurmeisje, Rachel kunnen Annika en vooral Malin goed spelen. Ondanks het feit dat ze elkaar niet kunnen verstaan, begrijpen ze elkaar prima. Zelfs een bordspel wordt "uitgelegd" en met veel pret gespeeld. Ook zijn Malin en Annika vaak aan de overkant te vinden. Rachel heeft een trampoline en klim- en speeltoestel in de tuin staan en samen met de zandbak zijn dat dingen die wij nog niet hebben. En Rachel vindt het ook hartstikke leuk dat er meisjes rond haar leeftijd in de straat zijn komen wonen. Ze hebben zelfs al bij elkaar gegeten: Rachel bij ons en Malin bij Rachel.


We hebben ook al visite gehad. Uit Nederland zijn op een zondag John en Chantal met de kinderen geweest. Zij komen in Vegårshei te wonen, wat niet zo ver bij ons vandaag ligt. Het was erg gezellig en ze zijn lekker blijven eten. Natuurlijk wordt er volop informatie uitgewisseld en we hebben onze (korte) woonervaring hier in Noorwegen gedeeld. Wij waren benieuwd waar zij kwamen te wonen en op een middag zijn we een tochtje gaan maken en hebben hun stekkie opgezocht. Ze hebben een prachtig uitzicht in een hele mooie, (maar voor ons toch té) stille omgeving. Ik vind het wel prettig om een beetje tussen de mensen te zitten en niet te ver van de bewoonde wereld vandaan. Maar goed, dat is ieders zijn voorkeur, toch? Ik hoop van ganse harte dat zij zich ook zo snel thuis zullen voelen, net als wij. John en Chantal, nog even een paar maandjes in Nederland en dan zitten jullie ook hier samen met jullie vrienden...




Op mijn verjaardag heb ik zelfs visite gehad. Emmy uit Risør heeft me verblijd met een bezoekje én een kadootje! Het was een gezellige avond en we hebben even lekker kunnen bijkletsen. De mooie kandelaartjes met de kaarsjes hebben een eigen plekje gekregen op de logeerkamer. Opa en oma van de Rijzen slapen er nu.


Over slapen gesproken, Malin en Caitlin slapen erg goed in hun bedjes op hun nieuwe kamers. Ze vinden de rust hier om goed in slaap te komen en worden opgewekt weer wakker. Alleen ons Annika is vaak in ons bed te vinden de laatste tijd. Ik moet erbij blijven als ze in slaap moet komen, want anders "is ze bang voor de beelten", oftewel de schaduwen. Met 10 minuten slaapt ze dikwijls wel, maar zo rond het klokje van middernacht wordt ze weer wakker en kruipt bij ons. Terugsturen heeft geen zin, want dan brult ze alles bij elkaar, met het gevolg dat de rest ook wakker wordt. Dus dan maar even zo. Ik hoop dat het maar weer een fase is. Zoals zovelen fases, die kinderen hebben.

We hebben ook een nieuwe auto gekocht. Een Subaru Forrester. Een Noorse vierwielaangedreven, hoog op z'n wielen staande, zilvergrijze, voor woon-werkverkeer bestemde auto. Met spijkerbanden erbij voor de winter en verder alle noodzakelijke opties voor het Noorse landschap. Mijn auto moet nog worden ingevoerd en we zijn ook nog aan het debatteren over wat te doen met Hans zijn Volvo V70. Invoeren kost veel tijd en geld dus we moeten er goed over nadenken.


Verder gaan hier de dagen snel voorbij. De kinderen spelen, het huishouden loopt en Hans gaat gewoon naar zijn werk. Eigenlijk niet zoveel anders dan in Nederland. En toch voelt het heel anders hier. Het hele tempo waarin DE DINGEN gaan ligt een stuk lager dan in Nederland. En dat is prettig. Daardoor lijken de dagen toch weer langer dan normaal. Waar ik nog wel aan moet wennen, zijn de sluitingstijden van de winkels. OK, de supermarkten zijn tot 22.00 u open, maar de gewone winkels in de stad, het kommunehus en bijvoorbeeld het postkantoor sluiten om 15.00 u, uiterlijk 16.00 u hun deuren. En aangezien Caitlin dikwijls slaapt van half 2 tot half 4, blijft er weinig tot geen tijd over, om 's middags nog te gaan winkelen. Zo heb ik bijvoorbeeld nog steeds geen gelegenheid gehad (en genomen, hoor!) om naar Risør te rijden, naar het winkeltje "Scrapp og Lapp" om eens voor de hobby te gaan neuzen. Ik ben nog steeds benieuwd wat ze hier allemaal hebben. En of hier ook scrapclubjes bestaan. Maar goed dat komt wel, mettertijd.




Op dit moment zijn Hans zijn ouders er. Dat was voor Malin en Annika ook reden om nachtjes te tellen, wanneer opa en oma naar ons huis in Noorwegen zouden komen kijken. Annika is mee geweest om ze op te halen van het vliegveld. Geweldig hoe ze met een Noors vlaggetje op opa en oma afrende en ze een dikke kroel gaf. De kinderen genieten van alle aandacht die ze van Adje en Leo krijgen. Hans en ik hebben al een mooie rondrit met ze gemaakt in de omgeving. We zijn afgelopen zaterdag naar Arendal geweest, naar een heel groot winkelcentrum. We hebben een wandeling gemaakt in Tvedestrand en verder genieten ze van de rust door lekker op de veranda een goed boek te lezen. Het is jammer dat Hans maandag en dinsdag moet werken. Gelukkig is hij woensdag en donderdag weer vrij. Wellicht kunnen we dan nog een mooie tocht maken.


Zoals jullie kunnen lezen, vergaat het ons hier goed. Wel ben ik erg benieuwd wat de winter ons zal brengen. Aan de ene kant kan ik niet wachten, aan de andere kant, tja je weet niet wat je te wachten staat. De tijd zal het ons leren.


6 opmerkingen:

Anoniem zei

hallo, daar in het noorden. leuk hoor, om dit alles zo te lezen. we zijn erg blij, dat jullie de eerste tijd goed doorgekomen zijn en dat de meisjes het naar hun zin hebben, want als dat niet zo is, berg je dan maar. er zal best veel te zien en beleven zijn, geniet ervan en laat alles goed tot jullie doordringen. hopelijk blijft het weer goed tijdens het bezoek van de ouders van hans. hier is het flutweer dan regen en dan weer zon. de tuin lijdt er erg onder, maar ja des te eerder is het winter en dan zijn wij weg. groetjes en kusjes aan iedereen. rien en nini

Anoniem zei

Hallo allemaal.

Leuk om weer te lezen dat jullie het zo naar je zin hebben. Zoals je omschrijft hoe jullie leventje daar is Nicole, lijkt het wel een "vakantiegevoel" daar in Noorwegen .Misschien dat het overgaat als de meiden naar school gaan en het dagelijkse ritme begint. Heeft Hans het nog steeds leuk op zijn werk? En je moeder? Voelt die zich ook al thuis? Ook leuk dat daar "Hollandse" vrienden wonen en/of komen wonen. Even gewoon zonder nadenken iets in het Hollands vertellen is ook wel zo prettig denk ik. Over een paar maandjes zullen de meiden jullie véle nieuwe Noorse woorden leren denk ik. Het weer hier in Nederland lijkt wel herfst af en toe. Vandaag zijn de scholen bij ons weer begonnen, dus voor mij ook einde vakantie. Ik houd me wel bezig met onze hobby, kijk maar eens op www.grimezundert.nl Er zitten alweer aardig wat opdrachten aan te komen. 31 aug. WK living statues in Arnhem b.v.
Nou vogende week lekker shoppen en opzoek naar spulletjes voor jullie hobby. Voor allemaal de groetjes van ons en we lezen de volgende nieuwsbrief van jullie wel weer.
Jos en Marga en de rest.
Doei!

Anoniem zei

Hallo,

Gelukkig dat het met de meiden zo goed gaat.
Is waarschijnlijk een zorg minder.
Hoe is het op Hans zijn werk?
En is oma Ans ook al helemaal thuis?
Lekker hoor dat het tempo van leven daar rustiger is dan hier, geniet er maar lekker van en zorg dat, dat zo blijft!!!!!!

Groetjes,
Jeroen, Annelies en Sean

hennie8 zei

Hallo allemaal
Wat fijn dat we weer mogen mee genieten van jullie ervaring daar . Lekker he, het rustige tempo, tegen over dat gejaag hier
En fijn dat de meisjes het leuk vinden , hoe vonden ze hun eerste schooldag, zal toch nog wel even wennen zijn
Wens jullie nog een paar fijne gezellige dagen , samen met de ouders van Hans en hopelijk geen buien meer zoals vanmiddag.
Groetjes Hennie

Anoniem zei

Hoi Je hebt er een hele log van gemaakt. Erg leuk om te lezen hoe het met jullie gaat.
Zo te lezen gaat alles zijn gangentje. En straks gaan de kinderen naar school en de barnehage. Dat is ook weer een leuke periode. Ben benieuwd hoe het met ze gaat daar.
Maar zo als ze met het buurmeisje spelen zal dat ook wel goed gaan denk ik. Alle dingen al op de plek?
Geniet maar heerlijk van de rust.
Hier is het nog mooi weer. VOlgende week zou het gaan regenen dus ik denk dat dat het begin van de herfst is.
Wij zijn ook erg benieuwd hoe de winter is.
Hier valt geloof ik niet zo veel sneeuw als bij jullie.

Succes met alles.

Groetjes Nancy

Anoniem zei

Hoi allemaal,

Tijdens het opruimen en uitzoeken van een aantal spullen kwam ik jullie kaartje tegen. Heb dat bij de pc gelegd, en net zei Jop, he dat is van Malin. Toen zijn we samen even gaan kijken. Leuk om al jullie verhalen te lezen en foto's te bekijken van al het prachtige in Noorwegen. Fijn om te weten dat het jullie allemaal goed gaat. Jasmijn heeft het nog regelmatig over Annika, ze vroeg zelf of ze straks weer bij Annika in de klas zou komen.

Groeten aan allemaal
Bart, Marianne, Jop en Jasmijn