zondag 3 januari 2010

Een nieuw boekjaar,dus afsluiting van het oude....

Op één van de eerste dagen van 2010 ga ik het boekjaar 2009 afsluiten. En proberen om de gebeurtenissen van de laatste maanden van 2009 nog een beetje in beeld te brengen. Er is toch nog wel wat gebeurd om over te schrijven en jullie zijn vast en zeker ook benieuwd naar de nieuwste foto’s.

We beginnen eind september/begin oktober met de høstferie (herfstvakantie) van Malin. Caitlin en Annika gaan dinsdags gewoon naar de barnehage en Malin en ik gaan gezellig scrappen. Samen met oma Ans lopen we donderdag eens even binnen bij de Tvedestrandsposten, de plaatselijke krant. Door middel van een krantenartikeltje proberen we om onze hobby – kaarten maken – eens even onder de aandacht te brengen. En dat is gelukt. We hebben een gezellig interview, worden op de foto gezet en zaterdags staan we op de achterpagina van de Tvedestrandsposten. We krijgen er veel reacties op en dat leidt tot een scrapavond op woensdag met drie dames bij oma Ans en op donderdagavond met 5 dames bij mij. Oma Ans maakt intussen heel wat kerstkaarten en samen met Malin “huurt” ze op 22 november een kraam op de julemarked (kerstmarkt) in Borøya. Heeft aardig wat kaarten verkocht voor een mooie prijs. In de kraam naast de hare stond een Noorse vrouw, die getrouwd was met een Nederlander. Hans heeft daar tijdens een bakkie leut nog gezellig mee zitten kletsen. Verder kwam er ook nog een echtpaar even kijken. De vrouw is Nederlandse, de man is Noor. Zij wonen ook in Tvedestrand. We hebben adressen uitgewisseld en wie weet wat ervan komt.

Maar ik dwaal af. Want het is nog begin oktober. Buiten is het nog heerlijk en na het avondeten gaan we nog even een stukje wandelen.

 En terwijl wij genieten, is Hans druk bezig met een nieuwe klus. Op de bovenste etage van ons huis was wel een toilet, maar hij gaat dat uitbreiden tot een echte badkamer. Met 4 vrouwen in huis is het vast geen overbodige luxe om twee badkamers te hebben. Eerst moet er natuurlijk gebroken worden. Maar als er opgebouwd kan worden, gaan er heel veel dingen goed. Hij vindt het eenvoudiger werken hier met al dat hout in de huizen, in vergelijking met het vele beton in Nederland. Het werkt ook een stuk minder stoffig uiteraard.














Malin heeft intussen al een paar verjaardagsfeestjes achter de rug, maar Annika nog niet. En dat vindt ze soms écht niet leuk. Dus toen ze op zaterdag de 11e oktober verwacht werd bij Helene (speelt ze mee op de barnehage) was het echt feest voor haar. Ik breng haar weg en als ze weer terugkomt, straalt ze en vertelt volop, heel enthousiast in ’t noors hoe het geweest was! Ja, ze heeft er echt van genoten.
De week daarna heeft Hans de nieuwe badkamer even gelaten voor wat die was. De Volvo moest de 19e oktober gekeurd worden en er moest nog even het een en ander aan gebeuren. Maar ook dit heeft hij weer voor elkaar gekregen (hij heeft toch wel “gouden” handjes) en de keuring verliep heel snel en alles was goed.

Er was vorige week ook een nieuwe lading hout voor de winter geleverd en dat lag allemaal in de aanhangwagen. En die aanhanger wilden we wel leeg hebben. Misschien had Hans hem nodig om spullen voor de badkamer te halen en als het vroeg gaat sneeuwen, wordt alles nat. Hebben we er ook niets meer aan. Dus samen met oma Ans heb ik dit naar boven gesjouwd en de meisjes hebben lekker buiten gespeeld.

De Noorse conversatie is ook weer begonnen. Oma Ans en ik gaan iedere donderdagmorgen naar Sagesund, naar Heidi (een Canadese getrouwd met een Noor). We krijgen “les” van Eldbjørg en ook Galina (uit Rusland) doet weer mee. Het is wel inspannend, maar gezellig natuurlijk. Vaak heeft Heidi na de les ook wat lekkers om te eten en dat was de 22e ook zo. Heerlijke warme broodjes. Hoefden niet meer thuis te lunchen en konden op weg naar huis nog mooi even wat boodschapjes doen. In Grisen loopt oma Ans ook nog even binnen bij de kapper om een afspraak te maken. Volgende week gaat ze weer een weekje naar Nederland en dan moet je er toch “mooi” uitzien. In haar beste Noors stelt ze haar vraag en ze krijgt antwoord in ………….het Nederlands. Ja, we hebben nu dus ook een Nederlandse kapster. Leuk hè? Ook Caitlin moest er aan geloven en haar haartjes werden die week ook even geknipt.

Vorig jaar is er controle geweest door de brandweer (onze buurman Kenneth) en hij vond het beter dat de stenen vloer onder de kachel groter werd. Stel dat er een blok hout op de houten vloer zou vallen, dan …………………kon er wel eens een brandje komen. Er stond eerst een smalle hoge kachel in de kamer en die hebben wij vervangen door een grotere. We hadden dus ook een groter “stoepje” nodig. Dus op een zaterdag toog Hans aan het werk en heeft er een mooie vloer gelegd.











Zou het snel gaan winteren? Misschien, want aan de kant van de weg worden de brøytepinner (stokken) geplaatst, zodat je kunt zien waar de berm is.


En dat ze er niet te vroeg mee waren, bleek later die week. Toen oma Ans goed en wel in Nederland was, dwarrelden de eerste sneeuwvlokken al naar beneden. Bleef nog niet echt liggen, maar je kunt maar voorbereid zijn toch? Nee, de herfst is nog hier, met z’n prachtige kleuren en als dan ’s morgens de zon opkomt.....


En toen was het eindelijk donderdag de 29e oktober. Oma Ans vertrok voor een weekje naar Nederland. De koffer was ingepakt. Niet teveel, want er moest heel veel mee terug. Ze heeft gelogeerd bij haar zus en zwager in Den Haag en natuurlijk heel veel hobbyspulletjes aangeschaft. Het was een heel druk weekje. Is naar de beurs in Rijswijk geweest en daar heel veel hobbymaatjes ontmoet. Naar de verjaardag van opa Leo in Rijsbergen en naar Hennie in Deurne, waar ze ook Annie, Thea en Leonie ontmoette.Toen ook nog naar Haarlem, naar Joke en Caroline. En er was zelfs nog tijd om behoorlijk wat inkopen te doen voor de kleindochters. De koffer zat behoorlijk vol en er moest het een en ander achterblijven in Nederland. Ach, da’s altijd makkelijk natuurlijk. Oma Ans vond het hartstikke gezellig bij haar zus en ze hebben samen heel veel herinneringen opgehaald, iedere avond wel een spelletje gescrabbeld en heel veel gelachen. De avond voordat ze weer terugging naar Nederland trakteerde broertje Rob op een etentje. Ton en Lucy waren natuurlijk ook van de partij. Zaterdags heeft Ronald oma Ans weer naar Schiphol gebracht en het afscheid was voor iedereen wel even moeilijk. Maar volgend jaar komt ze weer. Op Sandefjord stonden Hans, Malin en Annika al te wachten en die waren heel erg blij om oma weer te zien.


Net als in Amerika wordt hier in Noorwegen Halloween gevierd. In de winkels kun je heel veel kleding hiervoor vinden en ons Malinneke heeft dit jaar voor het eerst op 31 oktober haar Halloweenfeestje gehad. Samen met al haar klasgenootjes was het een hele gezellige avond.


 De zusjes hadden zich voor die avond natuurlijk ook verkleed.

















En zo zijn we intussen in november aangekomen. Heb alweer foto’s gemaakt van de eerste sneeuw. Vorig jaar viel de eerste sneeuw op 29 oktober en nu dus op 6 november.


En weet je wat er ook gebeurd is………………Malin is haar 2e tand verloren. Ja, het wisselen was al begonnen. Ze verloor haar 1e tandje eind september en nu dus de 2e!

Hans is druk bezig in huis, maar ook buiten moet er natuurlijk nog wel wat gebeuren. De trampoline moet uit elkaar worden gehaald en worden opgeborgen. Een mooi klusje voor mij. Het gaat niet altijd even makkelijk, maar de aanhouder wint. En het lukt me. De trampoline, de tuinstoelen en tafel worden opgeborgen in “het houten buitenbad” en kunnen daar dus mooi overwinteren. Een hartstikke handige opbergplek.


November is eigenlijk een hele rustige maand geweest. Ik ben gestart met mijn scrapavondje en heb leuke contacten met de dames. Ook oma Ans is druk bezig met haar clubje. Goed om de Noorse taal beter onder de knie te krijgen en op die manier leren we ook meer mensen kennen. Zo heeft oma Ans naar aanleiding van het krantenartikel nog een ontmoeting gehad met Margrethe. Ze is op een donderdag een kopje koffie komen drinken en de beide dames hebben gezellig zitten kletsen. Als het niet helemaal lukte, dan bracht het woordenboek of het Engels uitkomst. We zijn ook op bezoek geweest bij Margrethe. Ze woont prachtig mooi en heel hoog. We waren helemaal verrast door het schitterende uitzicht op de fjord en de haven. De dames hebben al een paar keer met elkaar gebeld en afgesproken dat het contact in het nieuwe jaar wordt versterkt.

Eind november, de verjaardag van Caitlin. Ze wordt de 30e alweer 3 jaar en ze weet heel goed wat ze wel en niet wil. In het geheim zijn Annika en Malin druk bezig met het maken van een slinger en een kaart voor Caitlin. De meisjes vinden het geweldig en genieten er volop van. Ja, de voorpret is ook leuk toch?



Zondagmiddag, de 29e, vieren we de verjaardag. De cadeaus van mama, papa, zusjes en oma worden uitgepakt,


er wordt gezongen, er is wat lekkers om te smullen en er komt bezoek.
Het vriendinnetje van Caitlin, Selma, komt ook samen met haar mama koffie drinken. En natuurlijk brengt ze een mooi cadeau mee. Selma kijkt even de “kat uit de boom”, maar dan komt ze los en speelt ze met de meisjes.



Ook Maartje komt nog met Magne en Haakon en natuurlijk weer een cadeau. Ja, ze heeft mooie kadootjes gekregen: een step, een fornuisje, een Doratandenborstel, een puzzeltje, een kleine bulldozer, een mooie pop, strijkkralen, nog meer puzzeltjes, een tas, een mooi boek, leuke stickers van Jip en Janneke en nog veel meer knutselspulltjes. Ons meiske is goed verwend en dan moet de kerstman nog komen....




Maar de dag is nog niet afgelopen. Het is de 1e zondag van de advent en dan is er een optocht in het stadje met als doel het ontsteken van de kaarsjes in de hele grote kerstboom op het plein bij het raadhuis. Nog snel even wat poffertjes eten en dan op stap. De optocht is al gestart, maar we sluiten aan. Jammer dat het ging regenen met een beetje natte sneeuw erbij, maar dat mocht voor de meisjes de pret niet drukken.



Ook hier wordt er ingeënt tegen de Mexicaanse griep. We hebben overigens niet de indruk dat het zo’n hype is als in Nederland. Vrijdag, de 4e december, worden Annika en Caitlin verwacht op het helsestasjon. De meisjes krijgen een prikje en moeten dan een halfuurtje wachten. Intussen heeft oma Ans Malin uit school gehaald en omdat er weer sneeuw is gevallen en het toch wel koud was, wachten zij samen even bij de bakeri en drinken intussen iets warms. Nog even wat boodschapjes doen en dan naar huis om te spelen in de sneeuw!



Malin krijgt ’s maandags de prik op school en ik blijf die morgen even wat langer. Er zijn misschien wel kindjes, waarvan de moeder en vader moeten werken, die het eng vinden en een extra handje is dan nooit weg.

Dinsdag de 8e december is er een “nissetog” (kerstoptocht) georganiseerd voor de eerste klassen van de basisschool. Malin is in haar nopjes met haar kerstjurk met bijpassende muts (Annika en Caitlin hebben er ook een natuurlijk). De bedoeling was dat de optocht door het stadje zou trekken naar kiosk de Mix en dat ze daar een aantal liedjes zouden zingen. Ik stond al op tijd te wachten, maar wat er ook gebeurde………………….geen kinderen. Uiteindelijk ben ik toch maar naar de school gelopen en toen bleek dat de optocht behoorlijk was ingekort. Ze waren nu in de gymzaal. Natuurlijk baalde ik enorm en jullie begrijpen dat ook Malin teleurgesteld was. De volgende keer als er iets wordt georganiseerd, blijf ik op school en sta ik niet voor verrassingen. Dan maar achter de optocht aan!! Wel stonden ze de volgende dag in de Tvedestrandsposten, almede op hun webside.



Vrijdags de 11e december werd ik om 8 uur voor het ontbijt verwacht op de barnehage met Annika en Caitlin. Het feest van Santa Lucia werd gevierd. Malin ging naar school met een vriendinnetje. Vorig jaar was Malin de lichtkoningin en Annika hoopte in stilte dat zij het misschien dit jaar zou zijn. Maar helaas, het werd een ander meisje.



Annika en Caitlin kenden de liedjes al heel goed en zongen dan ook goed mee. Het werd een spannende ochtend, omdat het nog donker was en alle lichtjes in de barnehage uit waren. Van het ontbijt hebben we niet zo genoten. De broodjes zijn een beetje zoet en dat is niks voor ons. Het is maar goed dat we thuis al een boterhammetje gegeten hadden.



In Noorwegen zijn er in december heel veel activiteiten. En met alles wordt een link gelegd naar Jul (kerst). Zo heb je speciale kerstdekbedden, kerstgordijnen, kersthanddoeken, enz enz. Je kunt het zo gek niet bedenken of het is er wel. En natuurlijk hoort er dan ook iets bij met een stal. Dus op zondag de 13e december gingen we naar Holt (een klein plaatsje vlakbij Tvedestrand). Daar was door de landbouwschool een “Jul i fjøset” (kerst in de stal) georganiseerd. We hebben daar de stallen bezocht met de koeien, schapen, konijnen en andere dieren.



Malin en Annika hebben nog een rondje gereden op een paard en ze hebben nog een rondritje gemaakt in een slee met paarden ervoor.


















Ik heb gezien hoe vis wordt gerookt en net voordat we naar huis gingen, ontdekten we de plek waar je geschminkt kon worden. Malin werd een tijger en Annika werd een vlinder. Jammer dat het er weer zo snel afgehaald moest worden. En toen we thuiskwamen, stonk onze kleding wel een beetje naar de dieren.















Het verder afwerken van de badkamer staat even op een laag pitje. Maar over een poosje zal Hans wel weer verder gaan. De vloerverwarming ligt erin en nu moeten er nog tegels uitgekozen worden.

Net voor de kerstvakantie heeft Malin “kerstkoekjes” gebakken op school en ’s avonds konden we allemaal genieten van zo’n lekker koekje. Goed gedaan hoor Malin. Het smaakte hartstikke lekker.



Zondag de 19e december valt er volop sneeuw. Hans heeft met een collega afgesproken om een kerstboom in het bos te gaan halen. Hij vertrekt om 11 uur en samen met zijn collega maken ze een lange wandeling van 2 uur (!) door het bos om toch maar de allermooiste boom uit te zoeken. En dat lukt. Ze zijn dan weliswaar een paar uur verder en Hans is doodmoe van de wandeling. De boom wordt omgezaagd, op de auto gelegd en vastgebonden. Nog even een bakkie leut met wat lekkers erbij en dan weer naar huis.


Ik ben intussen druk geweest met het sneeuwruimen, terwijl de meisjes dolle pret hebben in de sneeuw.

Julaften (kerstavond 24 dec) gaan de meisjes na het avondeten in bad. Ze vinden het wel spannend, want misschien komt de kerstman wel met mooie cadeaus. Als ze ook maar een geluidje horen, denken ze al dat er iemand binnen is. Caitlin is de 1e die uit bad wil en als ze in haar nachthemdje naar de kamer loopt, ziet ze volop cadeaus onder de boom liggen.


Ze rent terug naar de badkamer en jullie begrijpen wel dat de andere twee zo snel als ze maar kunnen uit bad komen om het ook allemaal te kunnen zien. We zijn echt verwend. Caitlin en Annika met een nintendo DS en Malin met een gitaar. Nog even en dan gaat ze op gitaarles. En jullie begrijpen, dat dat niet het enige was. Julenissen had zelfs kadootjes voor papa, mama en oma Ans onder de kerstboom gelegd!



In de nacht van 1e op 2e kerstdag heeft het behoorlijk gesneeuwd. We moesten ons letterlijk een weg naar buiten scheppen.


Onze kleine Caitlin verdween tot aan haar liesjes in de sneeuw. Grappig om te zien natuurlijk en zo ook haar zussen, die er tot hun knieën in zakten. Er werd een glijbaan gemaakt van sneeuw (dat is dan weer het voordeel als je een tuin hebt tegen een berg aan), want de glijbaan van de speeltoestel was wel heel kort geworden! Schommelen kon even niet, de schommels waren op mysterieuze manier verdwenen!!


En papa is bezig geweest om het terras te ontdoen van de 70 cm hoge sneeuwberg. Het was een leuke dag in de sneeuw.




Zondag, 27 december……………vandaag komen oma Adje en opa Leo. Hans rijdt ’s middags naar Sandefjord om hen op te halen en de meisjes kunnen haast niet wachten dat oma en opa er zijn. De koffer wordt naar boven gebracht en het is natuurlijk spannend om te weten wat er allemaal in zit. Ja, de dametjes zijn weer maar eens een keer verwend. Oma heeft voor iedere dag een cadeau voor ze. Dinsdag ga ik samen met Hans een dagje op stap en passen de beide oma’s en opa op de meisjes. Ze maken een wandeling naar Grisen waar ze door opa Leo getrakteerd worden op een wafel en als ze net weer thuis zijn, komen wij er ook weer aan. We hebben wel een leuke dag gehad in Kristiansand, Grimstad en Arendal. Maar jammer dat het overal zo ontzettend druk was, da’s eigenlijk niks voor ons.( Daar kwam nog eens bij dat Hans behoorlijke kiespijn had en die vervelende kies is er dus woensdag door de tandarts uitgehaald.) Ook hebben de meisjes nog wat nieuwe kleren gekregen van oma en opa. Ze kunnen er dus weer eventjes tegen. Op nieuwjaarsdag vertrekken oma en opa weer richting Nederland.


Nu komen ze voorlopig een tijdje niet. Want wij gaan eerst eind februari voor een weekje op vakantie naar Nederland!

5 opmerkingen:

Oma Ans zei

Er is weer heel wat gebeurd in die laatste maanden. Leuk om het allemaal weer op een rijtje te hebben.
Mam

Anoniem zei

Geweldig weer te horen van jullie. Ook dank voor je mail! De beste wensen voor jullie allen en een goede gezondheid.
Leuk te zien dat jullie weer in het huis bezig zijn. Badkamer en gedeelte om de kachel hadden we gezien, nu is het toch weer anders en beter om de kache'l en ook de badkamer schiet al op.
Hier is het nu ook goed "wintertje"en Oom Wil is ook aan het sneeuwruimen, maar geen 70 cm hoor.

Geweldig dat er zoveel mensen zijn die op je stuk in de krant hebben gereageerd, heb je ineens toch weer een hoop kennissen bij en een Nederlandse kapster, het moet niet gekker worden.

Ik denk wel dat het druk gaat worden als jullie in Nederland zijn, maar ik hoop toch een keertje met jullie te gaan "happen"Nog voor de bruiloft.

Verder vele groeten van Wil en mij en tot mails.

Adje-Leo zei

Hallo lieve allemaal
Wat een verhaal deze keer, maar er is ook zoveel gebeurd zeker met de kinderen. Hele leuke
foto's en heel veel aktie op school en bij de markten.De kerstboom hebben we gezien, het is wel een hele mooie en prachtig aangekleed door de kindjes. Nu de sneeuw nog de baas blijven maar ook dat gaat wel lukken denken wij.
Wij gaan al aftellen en voor je het weet is het februari.

Groetjes en dikke kussen van Opa Leo en Oma Adje

hennie8 zei

Hoi Nicole
Zo , dat is een heel verhaal geworden , wel leuk om te lezen.
Maar eerst nog de beste wensen voor 2010 , had het op het HJ in je postvak gezet , maar ik zag dat je het nog niet gelezen had.
Er ligt heel wat sneeuw bij jullie zeg , hier is het ook wit , maar het is maar een centimeter of 10.
Leuk ook weer de foto`s erbij , wat gezellig allemaal .
Ik heb weer genoten.
Groetjes Hennie

Anoniem zei

Hoi Nicole,

De beste wensen voor 2010, voor jullie allemaal.
Wat leuk dat er zoveel activiteiten zijn in deze wintermaanden.
Zo te lezen vervelen jullie je niet.
Geniet van je weekje vakantie in Nederland.

Groeten,
Annelies