Wat valt oma Ans op in Noorwegen en wat doet ze de hele dag.

Vandaag zijn Hans, Nicole en de meiden naar de open dag van de brandweerkazerne hier in Tvedestrand. Natuurlijk had ik meegekund, maar ik vond het ook wel eens fijn om lekker een dagje thuis (ja, ik voel me echt al thuis hier) te zijn en gewoon lekker aan te keutelen.

Nou, dat had ik gedacht natuurlijk. Heel veel bezoekers op onze site vragen steeds aan Nicole hoe het toch met me gaat. “Dus mam…………… schrijf jij vandaag maar eens wat op ons blog”, was de opdracht voor vandaag. Maar waar zal ik nu eens over vertellen.

Ja natuurlijk over de gewone alledaagse dingen die me bezighouden en zaken die heel anders gaan dan in Nederland. Zoals het ophalen van het afval dat ook wij produceren natuurlijk. Iedere dinsdag komt zo rond de klok van 06.45 uur de vuilnisauto. Dus alle kliko’s worden maandagavond al op straat gezet. Nee, niet allemaal bij elkaar, maar ieder bij zijn eigen deur of oprit. Bij ons staan er 3 kliko’s, eentje voor groente/fruit, eentje voor restafval en eentje voor papier. In de garage staat een plastic zak waar al het plastic in moet en bij de brievenbussen staat een kliko waar de inwoners van de hele straat hun glas en blik in gooien. Iedere dinsdag wordt de kliko met groente/fruit geleegd en verder wordt om de andere week het restafval opgehaald. Om de vier weken het papier, plastic, glas en blik. In Nederland zet je de kliko met het handvat naar de straat. Hier niet, maar net andersom. De chauffeur komt met de auto aanrijden, kijkt uit zijn raampje, laat een grijper naar beneden komen en hup daar gaat de inhoud in de auto. Het is dus zo gebeurd. Er komt eens in de 4 weken een mannetje mee als de plastic zakken worden meegenomen. Verder kun je 3x per jaar een kar vol met troep naar het stort brengen. Helemaal voor niks. Heeft Nicole ook al 2x gedaan.

Het milieu is heel belangrijk voor de Noren, hoewel ……………….soms staan er wel 3 of 4 auto’s op de oprit en als onze overbuurman even een praatje komt maken………………… ja, dan komt die met de brommer of soms zelfs met de auto! Weet natuurlijk niet of ze dat allemaal doen, maar het viel me wel op. Maar daarentegen rijden ze heel keurig. Houden zich aan de snelheid, er wordt op de E 18 (waar we gisteren een tractor tegenkwamen en dat mag hoor) rustig gereden, niks geen gejakker, bumper kleven of inhalen. Nee hoor, allemaal keurig achter elkaar. Kom daar maar eens om in Nederland. Ook het oversteken op een zebrapad gaat prima. De kinderen kunnen zelfs veilig oversteken. Ze wachten even, steken hun hand recht vooruit als teken aan de automobilist, even stoppen, ik moet naar de overkant. En er wordt keurig gestopt. Ook voor ons natuurlijk.

Wat een glorie allemaal over Noorwegen hé, maar natuurlijk zijn er ook wel dingen, die ik mis hoor. Zoals het fietsen. Dat durf ik echt niet. Ten eerste gaat het berg op en berg af. En mijn fiets heeft van die dunne bandjes. En op de weg liggen tegen de berm allemaal van die kleine kiezelsteentjes. Misschien voel ik me zekerder als ik een fiets koop met dikkere banden. Ik weet het natuurlijk niet, maar ben erover aan het denken.
En op de tv is hier niet zoveel te beleven. Er zijn maar een paar zenders, waar heel veel sport op te zien is. Naast de Noorse zenders, zijn er 3 Zweedse, 1 Engelse en zelfs 1 Spaanse. Waarom een Spaanse zender………ik weet het niet. Dan heb je nog Discovery, DisneyWorld en Eurosport. Er is geloof ik wel een mogelijkheid om meer zenders te hebben, want je kunt diverse pakketten kopen. Had een klein beetje gehoopt dat er ook Duitse zenders waren, maar daar houden de Noren helemaal niet van. Waarom niet…………..ik zou het niet kunnen zeggen.

Ga je nog even mee naar de supermarkt? Het zonnetje schijnt lekker, dus op pad. De was hangt al aan het lijntje, de jongelui zijn weg en de portemonnee zit in de zak. Deur dicht en weg ben ik. Als ik aan het einde van de Skogfaret ben, baal ik even. Want de zon schijnt prachtig op de bomen, die zich al gaan tooien in herfstkleur.

Zal ik teruggaan en mijn fotocamera halen. Nee, loop eerst maar even door. Moet een brood kopen voor de jongelui. Als ze terug komen hebben ze vast wel honger en willen een boterham. Nicole bakt nu zelf brood en ze smullen er allemaal van. Gisteren had ik ook 2 sneetjes voor het ontbijt. Was echt hartstikke lekker. Loop even binnen bij de Meny (soort van AH zal ik maar zeggen). Even groente kopen. Hebben ze niet zoveel vers, maar het schap ligt vol met allerlei pakken worteltjes en wortelen. Daar zijn ze volgens mij gek op. Bloemkool, broccoli en suikerboontjes liggen er ook. Maar dan houdt het wel op. Ze hebben wel groenten hoor, maar in de diepvries. Smaakt ook prima. (Even tussendoor: afgelopen woensdag waren we hier ook even en toen zagen we nog aardbeien. De meisjes zijn hier gek op, dus ik heb een doosje gekocht. En weet je waar die vandaan kwamen……………uit Hoogstraten. De wereld is dus klein of niet soms). Heb worteltjes en suikerboontjes in de mand gedaan, nog wat salade, een brood (moet je zelf snijden), frisdrank en een lekker snoepje. Op weg naar de kassa. Dat gaat heel rustig. Niks vlug op de band, snel betalen en dan vlug inpakken. Nee hoor, niks van dit alles. Op je gemak, je hebt toch de tijd. En zou ik nog even naar het toilet moeten, geen probleem. Hier in Grisen (zo heet het pas geopende winkelcentrum waar de Meny is gevestigd) zijn keurige toiletten voor dames, heren en minder validen. Eerst dacht ik eventjes, ja net nieuw, dus dat hoort er dan bij. Nee hoor, in alle winkelcentra waar we nu geweest zijn, zie je overal toiletten. En er is ook gedacht aan de kleintjes, die een schone luier aan moeten. En alles gratis en voor niks. Ja, bij V&D hebben ze dat ook, maar daar moet je voor betalen. Ook bij de Hema kun je naar het toilet, maar in een Nederlands winkelcentrum heb ik zoiets nog niet gezien. Op weg naar huis genoten van het zonnetje, dat vandaag uitbundig schijnt. Ik geniet met volle teugen.

Verder ben ik erg druk met het schrijven van mailtjes aan familie, vrienden en bekenden. Probeer ook voor alle jarigen een kaartje op de bus te doen. Dat moet dan wel een weekje eerder gepost worden. Het kan dus best zo zijn dat het kaartje er al op tijd is. Heb nl geen idee hoe lang een brief of kaart erover doet naar Nederland. Weet wel dat post vanuit Nederland er soms binnen 2 dagen is, maar ook dat het wel eens 7 dagen kan duren. Het is dus iedere keer weer een verrassing wat de postbode brengt. We krijgen wel iedere dag heel veel reclame.

Het is maar goed dat ik alle kleding voordat het in de verhuisdozen ging, eens goed heb uitgezocht. De mantelpakjes en rokjes zijn niet meegegaan, maar daar waren ze bij Terre des Hommes blij mee. Kleding is natuurlijk wel schoon en netjes, maar het moet allemaal makkelijk zitten. Had misschien wel een “modderfiguur” geslagen met mijn mooie mantelpakjes. Ook schoenen met hoge hakken …………….heb ze nog niet veel gezien hoor.

Nu mijn appartementje is ingericht…………… af en toe nog eens wat veranderen natuurlijk of nog wat nieuws kopen……….. is er ook meer tijd voor de hobby. Heb nu een eigen kamertje waar alles een plaatsje heeft gekregen. Nog niet altijd naar mijn zin. In Wernhout kon ik alles zo vinden, maar hier heb ik nog niet zo’n goed overzicht. Ook Malin, Annika en zelfs Rachel (ons overbuurmeisje) vinden het geweldig om lekker te knutselen in mijn hobbykamer. De deur houd ik wel goed dicht, want ons kleine Caitlinnetje wil ook heel graag weten wat er toch voor leuke dingen allemaal achter die deur zitten. En………….. dat is echt nog niks voor die kleine grijpgrage handjes. Hans heeft in de hobbykamer en in mijn woonkeuken een verwarmingselement opgehangen. En als alles goed gaat komt 30 september de “varme pumpe”. Dat is verwarming in de winter en airco in de zomer. Mijn huiskamer!

Mijn auto is in Nederland gebleven en ik heb nog geen auto gekocht hier. Ben dat ook niet van plan eigenlijk. Ga met Nicole mee voor de grote lading wekelijkse boodschappen en wil ik eens een dagje alleen op stap, dan is er een goede busverbinding naar de stad (als ik niet wil lopen), naar Arendal of naar Risør. Wil ik eens verder weg, dan kan ik altijd nog met de trein, die vertrekt vanuit Arendal. En kom ik er in het Noors niet uit………… geen probleem. Engels wordt hier ook heel veel gesproken. Dus dat moet toch lukken of niet soms.

Net als in België is hier de stroom ook bovengronds. In onze straat, waar een 30 km zone geldt (is wel fijn voor de kids, want die kunnen rustig op straat met een bal spelen) staan dus diverse palen. Was wel even wennen, maar het valt me nu al niet meer op. Zie alleen maar kaarsrechte bomen. Ben wel benieuwd hoe of dat gaat als het stormt of als er veel sneeuw valt. Blijven ze dan ook zo recht staan? We zijn wel erg afhankelijk van de stroom, want hier is nergens gas. Misschien wel in de grote steden, maar dat weet ik niet.

We zijn ook begonnen met het maken van de kerstkaarten. Binnenkort halen we de scrapboeken en de foto’s ook weer tevoorschijn. In Arendal (winkelcentrum Harebakken) zit een fotograaf, waar we onze gemaakte foto’s via de mail naar toe kunnen sturen. Na een dag of 2 kunnen we ze dan weer ophalen. Nicole en ik zijn nu bezig met de hobby op donderdagmiddag en vanaf volgende week gaan we ook dinsdagmiddag aan de slag. Heerlijk voor Nicole, even 2 uurtjes helemaal voor haarzelf. Hobbyclubs, zoals we die in Nederland kenden, hebben we hier nog niet ontdekt. Wel een paar fantastische winkels. Je moet je hand heel goed op de knip houden, want voordat je het weet heb je je “arm” gekocht. Kaarten gemaakt in 3D of borduren, zoals ik altijd deed, dat kennen ze hier helemaal niet. Hier worden juist veel meer scrapkaarten gemaakt en daar spelen de winkels natuurlijk op in. Natuurlijk zijn de Noorse vrouwen creatief, maar ik denk dat er heel veel gebreid wordt. We houden de krant (Tvedestrandsposten) goed in de gaten om te zien of er toch opeens een adres voor een hobbyclub in staat. Ik denk eigenlijk dat de Noren meer sportmensen zijn en er op uit trekken in de natuur.

Het is intussen een heel verhaal geworden. Ik hoop nu maar dat jullie het leuk vinden om te lezen……dus laat een berichtje achter. Dat zou ik fantastisch vinden.