De tijd vliegt.................

Nog één dagje en ook de maand februari is alweer verleden tijd. Maar helemaal verdrietig zijn we er niet om hoor. Deze maand is er zoveel sneeuw gevallen en vooral de laatste week was het soms bar en boos. Hans ging ’s avonds met de snøfrees aan de slag, maar ’s morgens vroeg moesten we alweer een pad maken, zodat Nicole goed weg kwam met de auto om Malin naar school te brengen. Lastig was het daarna om de oprit weer achteruit omhoog te komen, maar…………..ze is een kei en geeft niet op. Onze overburen hebben een bord met de tekst “ikke legge snø her” op een lange paal in de tuin staan, maar langs diverse kanten wordt er daar toch sneeuw weggelegd. Het bord is bijna niet meer te zien.

Misschien weten jullie het nog niet, maar Hans heeft zijn “vertrouwde” rode auto ingeruild voor een nieuwe mooie zilvergrijze. Nou ja, één dag was die mooi zilvergrijs, maar nu heeft die alweer flink te lijden gehad van de vorst en de sneeuw natuurlijk. ’s Morgens gaat hij al vroeg op stap, want op zijn werk is het behoorlijk druk. Maar de maandag- en woensdagavond houdt hij vrij. Is dan ook op tijd weer thuis. Op maandag legt hij de kids op bed, want Nicole heeft haar hobbyclubje. En op woensdag, ja dan gaan de mannen op stap. De ene keer naar Kristiansand en dan weer eens naar Arendal. En altijd komen ze weer met allerlei handig gereedschap thuis.

Gisteren heeft Hans het terras weer sneeuwvrij gemaakt. Er lag een flinke lading, ik denk wel 75 cm. Het was nog niet zo zwaar, maar vrijdag begon het een beetje te regenen en dan wordt het uitkijken natuurlijk. Want stel je voor dat je straks in de zomer geen terras meer hebt. Je wilt dan toch weer lekker buiten kunnen zitten. Het was een hele klus. Eerst alle sneeuw naar beneden en dan beneden de hele boel weer wegwerken. Maar de klus is geklaard.

Van uitrusten kwam ’s avonds voor hem niet zoveel terecht. Nicole ging met haar club om 5 uur naar Arendal voor aan “natttreff”, die georganiseerd was door Jorun’s Hobby (onze scrapwinkel). Wat ik er vandaag van heb gehoord, was het hartstikke gezellig. Ze hebben veel gelachen en Nicole kon zelfs heel goed de mopjes volgen, die natuurlijk in het Noors werden verteld. Knap hoor, ik doe het haar niet na. Maar omdat de meisjes natuurlijk de hele dag Noors praten, doen Hans en Nicole ook mee. Dus dan raak je snel vertrouwd met de taal. Het werd trouwens een latertje. In de kleine uurtjes kwam ze pas naar huis.

Woensdag werden de meisjes om twaalf uur bij de tandarts verwacht in Arendal. Anika en Caitlin voor de jaarlijkse controle, maar bij Malin wil er een kies doorkomen en de melkkies is er nog niet uit. Zit wel los. Het sneeuwde die dag verschrikkelijk hard. Met de auto haalden we Malin uit school en zijn toen maar met de bus naar Arendal gereden. Toen we uit de bus stapten, zei Annika dat ze moest plassen. Nicole liep dus snel door met Malin en Annika en ik kwam rustig achterop met Caitlin. Maar toen ik dacht bij de tandarts te zijn, bleek dat ik een deur verder moest. Ik lette natuurlijk goed op Caitlin, maar even niet zo goed op mezelf. En ja hoor, daar gleed ik van het trapje af en lag languit in de sneeuw. Blij dat er geen fotograaf in de buurt was. De tandarts heeft de kies van Malin eruit gehaald, zodat de nieuwe kies de ruimte heeft om door te komen. Ze heeft zich heel flink gehouden en verdient een geweldige pluim daarvoor.

De meisjes genieten van het leven hier in Noorwegen. De jongste twee gaan graag naar de barnehage en afgelopen donderdag vierden ze daar carnaval. Caitlin ging als prinses en Annika als een boze heks. We zijn benieuwd of er iemand foto’s heeft gemaakt. Malin komt regelmatig met een vriendinnetje thuis of gaat naar een vriendinnetje toe. Afgelopen donderdag was er in het gymlokaal een “toneeluitvoering” van de leerlingen van de vierde klas. Het was heel erg leuk vertelde ze. Er stond een foto in de krant met een verhaaltje erbij. Dat heeft ze vandaag zitten lezen. Dat lezen gaat trouwens geweldig. Ze gaat regelmatig naar de bieb om een leesboek te halen en ze leest ook aan haar zusjes voor.

En ik………………….ik vermaak me ook prima. Loop af en toe even bij Liv binnen voor een bakkie leut. Heb leuke contacten met de dames van mijn hobbyclubje. Liv breit heel veel en ze wilde me iets laten zien afgelopen maandag. Dus vroeg ze of ik even kwam. Caitlin was bij mij en ze ging mee en amuseerde zich kostelijk met de buurman en met de poppen, die Liv heeft. Liv had voor haar oudste kleindochter een Noorse trui gebreid. Natuurlijk met een rondbreinaald en ze was gestopt bij de hals. De mouwen waren ook klaar en nu moest er dus in de trui geknipt worden. Ik was heel benieuwd hoe dat zou gaan, maar het is werkelijk waar een fluitje van een cent. Dus als ik de komende winter weer ga breien, dan ga ik dat ook eens proberen. Wel eerst even oefenen op een lapje, maar ik weet zeker dat het me gaat lukken.

Toen ik vanavond aan het eten was, kwam er een telefoontje van Caitlin dat ze een keertje bij oma Ans wilde logeren. Geen probleem…..het bed dus tevoorschijn gehaald. Het was de allereerste keer dat ze hier kwam slapen. Het ging niet direct van een leien dakje, maar om half 10 is ze toch in slaap gevallen. Morgen hoeven we niet vroeg op, want de meisjes hebben wintervakantie. Lekker uitslapen dus en de dag niet beginnen met sneeuwruimen.

We merken dat ons blog niet meer zo veel gelezen wordt. Of misschien lezen jullie het wel, maar geven geen reactie meer. We willen nog even doorgaan, maar denken er over om juli 2011 te stoppen met ons blog. Mocht er iets heel speciaals zijn, dan vertellen we dat natuurlijk.