maandag 22 juni 2009

'n Nieuwe ID-kaart, de belastingen, een hert, .....

We hebben in mei ook nog een paar bezoekjes afgelegd. Als eerste zijn we naar Kristiansand geweest. Dat wil zeggen Hans, Malin en ik. Hans en Malin moesten een nieuwe identiteitskaart hebben en daarvoor moesten we naar het consulaat in Kristiansand. Ik moest mee om het formulier van Malin als moeder te ondertekenen. We hebben alle paperassen opgezocht aan de hand van een lijstje op de internetsite van het consulaat en na een afspraak gemaakt te hebben, zijn we op dinsdag 26 mei naar Kristiansand gereden. Vanuit ons is het een dikke 1,5 uur rijden, dus we zijn zo'n 3 uurtjes onderweg. En nou zal ik je vertellen, we zijn misschien een kwartiertje binnen geweest!! Gelukkig was het maar eenmalig, want de nieuwe passen worden gewoon aangetekend opgestuurd. Daar hoeven we dus niet meer voor terug. Malin heeft zelf haar handtekening mogen zetten, dus die pronkt nu op haar identiteitskaartje. En trots!! Maar je begrijpt dat wij, na dat kwartiertje, toch een beetje argwaan kregen. Het ging namelijk wel heel makkelijk. Daarom schrok ik ook niet (heel erg) toen ik de volgende dag een telefoontje van de ambassade in Oslo kreeg. Daar waren de papieren naar toegestuurd en nou ontbrak het aan een kopie van mijn identiteitskaart! Jawel daar heb je het gedonder, dacht ik nog. Maar de juffrouw aan de telefoon ging akkoord met een scan, die ik vervolgens met de email kon verzenden naar de ambassade. Gelukkig, ik was al bang dat ik naar Oslo moest komen. Nee dit liep op rolletjes. De kaarten zijn netjes op tijd, aangetekend afgeleverd op het postkantoor hier, waar Hans ze op gehaald heeft. In 2012 hoef ik er pas weer aan te denken, want dan ben ik aan de beurt voor een nieuwe IDkaart.

Een ander bezoekje was aan de tandarts. Hans en ik zijn er al meer geweest, maar nu zijn ook Malin en Annika in het cliëntenbestand van de particuliere praktijk in Arendal opgenomen. Ik weet dat de kinderen gratis naar de tandarts mogen, maar dan moeten ze naar de kommunale tandarts hier in Tvedestrand en daar had ik niet zulke goede verhalen over gehoord. En het is belangrijk dat de meiden goede ervaringen meekrijgen aan het tandartsbezoek, dus daarom maar mee naar onze eigen tandarts. En dat is werkelijk een geweldige vent. Hij stelt je echt op je gemak en ook met de kinderen is hij heel geduldig. Nee het wordt vast geen probleem om de volgende keer weer te gaan.


De babysang is op dit moment ten einde. Het is zomervakantie en daarna gaan we niet meer terug. Caitlin wordt te oud (!) en gaat bovendien vanaf augustus 2 dagen naar de barnehage. Daar heeft ze ook erg veel zin in, spelen met andere kindjes dan alleen haar zussen. Maar om nog even terug te komen op de babysang, we zijn eind mei in het Strannasentrum gaan zingen. Dat is het bejaardentehuis hier in Tvedestrand. Het was echt heel leuk om met de baby's bij de oudjes te gaan zingen. De dames (er was 1 heer en die sliep!) zongen de liedjes uit volle borst mee en er was 1 mevrouw die nog een paar liedjes op de piano meespeelde. Daarna zijn we bij Tonje nog gezellig gaan nakletsen.

Hans is ook druk bezig, ach wanneer niet... Na het project van de gang, is hij bij een collega gaan helpen in het bos. Met de kettingzaag heeft hij geholpen om wat bomen om te leggen. Wat hij zelf omgezaagd heeft, mocht hij meenemen voor eigen gebruik. En dat was de moeite waard. We hebben nu al heel wat hout voor de volgende winter.

Ook de Nederlandse kamer (de logeerkamer beneden waar de Nederlandse vlag hangt) is al onder handen genomen. Er stond een grote witte kast van muur tot muur en van plafond tot vloer, die Hans eruit heeft gehaald en in de garderobekast heeft gezet. Achter die kast was niet behangen. De vloer liep gelukkig wel door, maar was niet zo verkleurd als de rest van de kamer. Nou is daar niets aan te doen, dat moet de zon oplossen, maar behangen kan Hans ondertussen wel. Dus alles uit de kamer gesjouwd (m'n prachtige gang stond weer helemaal vol) en het behang erafgetrokken. De meiden hielpen mee en vonden het geweldig leuk om te doen. Daarna is Hans aan het behangen en schilderen gegaan. Afgelopen zondag de boel weer schoongemaakt, gestofzuigd en ingeruimd. De visite kan voorlopig weer slapen.

Waar ik toch een beetje slapeloze nachten van heb gehad, zijn de belastingpapieren. We kregen in maart 2 megadikke enveloppen opgestuurd, waar 2 boekwerken in zaten. Eerlijk gezegd heb ik het de eerste tijd uitgesteld. Het hoefde pas vóór 1 juli terug en dat was het nog lang niet. Maar op een gegeven moment moet je er toch aan beginnen. Helaas kon het niet digitaal, dus op een dag dat Malin en Annika naar de barnehage waren en oma Ans op Caitlin wilde passen, ben ik met het eerste boekwerk aan de slag gegaan. Het was een hele klus en ik ben er dan ook best een aantal dagen mee bezig geweest. Maar het is klaar. Ik moet het nog kopieëren, maar alle gegevens zijn binnen en ingevuld. Het kan dus op tijd weg. En dat is een hele geruststelling. Nu maar hopen dat ook de belastingdienst op hun beurt een beetje op tijd zijn.



Wat ook nog wel heel leuk is om te vertellen is iets wat Hans op een vroege morgen heeft meegemaakt. Toen hij begin juni op een maandagmorgen om half 7 de deur uitstapte, stond hij oog in oog met een groot hert. Het stond op z'n gemakje te grazen in onze tuin. Hans wist niet wat hij zag. Stond dan ook met z'n handen vol, laptoptas aan de schouder, koffiekop in de ene hand en sleutels in de andere en open mond. En als je dan net je ogen open hebt (dat gaat bij Hans, zeker op maandagmorgen, niet zo snel), sta je toch even raar te kijken. Wel leuk om de natuur zo dichtbij te ervaren.

Ach wij hebben die dag ook nog een stukje natuurgeweld mogen ervaren, hoor. Tegen het eind van de morgen was het zo aan het onweren, dat de stroom uitviel. En dat is hier niet ongebruikelijk met al die stroomdraden bovengronds. Een collega van Hans had al gezegd, dat hij vaak zijn bestanden moest opslaan, omdat de stroom er nog wel eens uit zou gaan. Wij thuis hadden na een dik uur weer stroom, maar bij Hans op het werk heeft het bijna de hele dag geduurd. Ook hebben ze nog dagen zonder internet en mobiele telefonie gezeten. De bliksem was ingeslagen in de uitzendmast vlakbij Amek en de server was ook doorgebrand geweest. Dan is dat uurtje bij ons maar een peuleschilletje, toch?

4 opmerkingen:

hennie8 zei

Hoi Nicole
Leuk , weer een vehaaltje
Ja in Noorwegen zijn ze wel laat met de belasting , Wij hebben het geld wat we terug kregen al weer op.
Ook fijn dat jullie papiertjes weer klaar zijn , met eigen handtekening , knap zeg.
Ja en dan op maandagmorgen een hert in de tuin staan, dat maken we hier niet mee. Wel als we vroeg gaan wandelen, dan zie je er wel soms een.
Wat heb jij toch een knappe man zeg , hij kan geloof ik ook alles, maar dat is wel fijn, dan kunnen jullie dadelijk ook genieten van de vakantie.
Wens jullie allemaal nog een fijne week.
Liefs groetjes Hennie

Mam zei

Zo, dat is weer een gezellig verhaal. Heeft iedereen weer wat te lezen en zijn ze ook weer op de hoogte van het wel en wee hier in Norway.

Anoniem zei

Hoi,

Heerlijk de natuur zo dicht bij,het enige wat wij hier zien zijn vogeltjes in de tuin.
Is ook leuk, maar zo gewoon....
Ach ja een hert is over een aantal jaren voor jullie ook maar gewoon..

Groetjes en tot binnenkort.
Annelies

Anoniem zei

Hallo allemaal

Wat hebben jullie weer een hoop meegemaakt de laatste tijd. Een hert in de tuin, stroomuitval, behangen, belasting en ook nog naar de tandarts. Een heel leuk verhaal deze keer daar genieten we van.Groetjes en tot over drie weken.

Leo en Adje