Het is oktober 2011...

Vandaag maar eens even wat schrijven in ons blog, want het is alweer een paar maanden geleden. Na de zomervakantie is Annika ook naar de basisschool gegaan en Malin zit nu in de 3e klas. Caitlin zit het laatste jaar op de barnehage en is erg trots dat ze wordt voorbereid op haar schooltijd volgend jaar, ze is nu forskolebarn. Iedere maandagavond gaat ze samen met mama naar de dansles. Ja, wie weet zien we haar nog eens een keertje op het toneel.

Caitlin rijdt 's morgens gezellig met mama mee als haar zussen naar school worden gebracht. Ik kan uitslapen, hoewel…………het vroege opstaan ben ik al jaren zo gewend, dat er van uitslapen weinig of niets terecht komt.

Intussen wonen we hier alweer ruim 3 jaar en we vinden het gezellig als er bezoek komt uit Nederland. Het is dan ook feest als opa en oma uit Rijsbergen met de auto op bezoek komen, want ze brengen dan allerlei lekkere Nederlandse produkten mee. Op de boerenmarkt in Arendal (iedere 1e zaterdag van de maand) koop ik kaas, bereid op Nederlandse wijze met Noors melk natuurlijk. In een hele grote supermarkt kun je nu ook stroopwafels kopen. Nu afwachten waar ik eens andijvie, tuinboontjes of boerenkool kan kopen. 

De meisjes hebben intussen ook alle drie een cavia. Het zijn 3 jongens en natuurlijk hebben ze de naam gekregen van de liefste vriendjes van de meiden. Ben benieuwd wat er gebeurt als de liefde voorbij is. 

Hans is in zijn vrije tijd druk geweest met het maken van houten tractors met aanhangers. Eind november gaat hij samen met Nicole naar een kerstmarkt en wil zo proberen ze te slijten. Nicole heeft nog wat eigengemaakte kaarten, die ze aan de "man" wil brengen. Ik ga niet mee, hoewel ik nog wel wat kaarten op voorraad heb. 

De clubjes van Nicole en mij zijn ook weer gestart. Het is een gezellige drukte op de maandag- en woensdagavond (met auto’s op de oprit en aan de kant van de weg) en er wordt op zo’n avond heel wat afgekletst en heerlijk gelachen. We leren veel van elkaar en voor mij is het ook heel fijn, want iedere keer ontdek ik weer een nieuw woordje. 

Toen ik begin oktober in Arendal was, passeerde ik een winkel met de naam “Husfliden”(huisvlijt). Leuke naam, dus eens even binnen kijken. En wat ik daar zag……….. het was echt ongelooflijk. Ik heb al vaker verteld dat de Noren zo rond de 1e advent beginnen met het versieren ( å pynte) van hun huis en op kerstavond bereikt dit zijn climax met het opzetten van de kerstboom en het geven van de cadeaus. Samen met mijn clubje zijn we al druk met het maken van de kerstkaarten, maar in die winkel lag een boek met als titel “Julekuler” (kerstballen) en die worden gebreid. Dat was een leuke uitdaging, dus het boek gekocht. Er staan 55 patroontjes in en gisteravond heb ik er al eentje geprobeerd. Nog niet helemaal naar mijn zin, maar ik had niet de goede vulling. Ga er nog meer breien. Heb wel geen boom, maar je kunt ze bijv ophangen aan de deurknoppen.  

Na een succesvolle demonstratie in onze hobbywinkel in Arendal heb ik samen met Anne Berit (een vriendin van me) een cursus gegeven aan 14 dames. Het was wel even spannend of het allemaal zou lukken, maar dankzij de prima voorbereiding hebben de dames veel geleerd en dat ze het in de praktijk willen brengen, bleek later. Ze hebben in de winkel nog het een en ander aangeschaft en gaan dus thuis aan de slag.

Dit weekend wordt de 70e verjaardag van opa Leo gevierd. Nicole, Hans en de meisjes zijn er bij. Ze gaan dus voor een lang weekend naar Nederland. Ook oma Adje is over een paar dagen jarig. Het zijn dus twee vliegen in een klap. Ze ontmoeten dus weer veel familie en het gaat vast gezellig worden. Ik krijg bezoek van drie jongens (cavia's) waar ik heel goed voor moet zorgen. Ben dus niet alleen.

Maandag 15 augustus....mijn 70e verjaardag!

Het is alweer even geleden (bijna 2 weken), maar ik wil jullie toch even laten weten hoe mijn 70^e verjaardag is verlopen.

Het begon al de 11^e augustus. Mijn zus, haar man en mijn jongste broer kwamen voor de 1^e keer op bezoek in Noorwegen. Van tevoren had ik alles goed uitgezocht en uitgekiend, maar zoals het dan wel vaker gebeurt, het vliegtuig vertrok te laat uit Amsterdam. Niet getreurd, ik had een mooi boek meegenomen en heb geduldig zitten wachten tot ze arriveerden. Het was schitterend weer. We moesten wachten op de bus, die om 10 voor 4 moest vertrekken. Dus eerst maar een bakkie leut en nog even van het zonnetje genoten. Bus was natuurlijk ook te laat en dat betekende dat de aansluitende bus naar Tvedestrand er niet meer stond. Geen probleem…..de chauffeur had voor ons (helemaal gratis) een taxi geregeld. We hadden al lekker bijgekletst, dus tijd om voor het eten te zorgen. Intussen genoten we van een heerlijk (duur) glaasje wijn. Na het avondeten nog een klein rondje gelopen en toen werd het tijd om naar bed te gaan.
Rien en Nini probeerden de nieuwe slaapbank uit en Rob lag in een 1-persoons bed. Volgens mij sliep hij onrustig, want midden in de nacht een hoop herrie en Rob was uit bed gevallen.

Vrijdags hebben we een bezoek gebracht aan Arendal. Het was warm, maar heerlijk weer. De boten voeren af en aan in de haven en er werd ook druk gehandeld in krabben. Op een gezellig terrasje een bammetje gegeten met alweer een heerlijk glaasje wijn. 
Rondgewandeld in Arendal en we hebben mooie en leuke dingen gezien.

Op de terugweg nog even langs Jorun (mijn hobbywinkeltje) en daar kreeg ik van Nini een Marthe Stewart stans voor mijn verjaardag. Had ook al een mooie cd-box gekregen met 4 cd’s erin met 100 classic love songs. Dus af en toe wordt de muziek even heerlijk hard gezet natuurlijk. Na het avondeten hebben Rien en Rob een stukje gelopen. Rien heeft mooie foto’s gemaakt.  Na de koffie gezellig gekletst, beetje tv gekeken en zo was deze fijne dag alweer voorbij.

 

Zaterdag zijn we naar het stadje geweest. Toen we ’s morgens een kopje koffie zaten te drinken op het bankje, zagen we opeens in de verte een “tornado”. Niet zo heel groot, maar deze foto heeft Nini ervan gemaakt. In het stadje hebben we de oude gebouwtjes , de smalle wegen enz bekeken. Natuurlijk ook nog naar de school van Malin en Annika, de bibliotheek (in november wordt de nieuwe geopend) en Tjenna gezien. Rob trakteerde ons op koffie met wat lekkers erbij. Na het avondeten nog een rondje met ons allen gelopen en Nini heeft heel wat foto’s gemaakt.

’s Nachts werden we natuurlijk even wakker van Hans en Nicole die met de kids weer terugkwamen van hun vakantie in Nederland. Net voordat Nini, Rien en Rob weer terug zouden gaan naar Nederland, kwam Nicole nog even gedag zeggen. De taxi kwam om half 10 voorrijden en ik ben meegereden om ze naar de bus te brengen, die naar het vliegveld ging. Ben met de taxi weer naar huis gegaan en via sms-jes werd ik op de hoogte gehouden van de reis.

’s Maandags kwamen Nicole en de meiden op de koffie. Natuurlijk cadeautjes zoals mooie tekeningen, drop, een ontzettend leuk boek van Hans en Nicole met de kaarten, die ik het afgelopen jaar gemaakt heb. Van Adje en Leo een prachtige sjaal. Terwijl we aan de koffie zaten, wipte Ingeborg nog even aan en alweer een cadeau…. een eigengebreide sjaal, die ik al een keer had bewonderd. Voor Liv had ze al eens zo’n sjaal gebreid. Hans kwam na zijn 1e werkdag mij ook feliciteren natuurlijk.

’s Avonds kwamen de buurtjes en Anne Berit. Bloemen en stof om een start te maken met Hardanger borduurwerk. Maartje kwam met de jongens twee heerlijke gemberontbijkoeken brengen en een mooie bos bloemen.

Toen ik ’s middags mijn mail bekeek (veel felicitaties natuurlijk) was er ook een mail van drie zusjes (hobbymaatjes van me via het Hobbyjournaal). Ze verwenden me met een royale cadeaubon om mooie hobbymaterialen te kopen. Wat een verrassing. Van Tove heb ik een schitterend boek gekregen…… “skriv en hilsen…ord som gaver (schrijf een groet…woorden voor een geschenk). Heb er gisteravond al gelijk iets uit gebruikt voor een kerstkaart.

Samen met heel veel kaarten is mijn 70e verjaardag echt een feest voor me geworden. Dank jullie allemaal!

På båttur (oftewel op "stap" met de boot)

Vorige week werd ik door Gunnar en Liv uitgenodigd voor een reisje met hun boot, die ze vorig jaar hadden gekocht. En gisteren, maandag 1 augustus, was het dan zover. We vertrokken met de auto naar de ligplaats, scheepten daar in, deden onze reddingvesten aan en weg waren we. Gunnar was de kapitein en wij zaten met ons tweetjes te genieten van het uitzicht. Liv wist alles te vertellen over de huizen die we zagen, over de eilandjes............kortom, ik had mijn eigen "gids". 

Jullie kunnen ook even genieten van de mooie vergezichten en de boten die we tegenkwamen en die her en der langs de kust liggen bij de zomerhuisjes van de vakantiegangers.

Tegen lunchtijd kwamen we bij Lyngør en deze zeilmakerswerkplaats. Is nog wel in gebruik, maar het restaurant is nu het belangrijkste. Een heel oud gebouw, smalle trapjes......echt leuk om een keertje te zien. Boven was een winkel waar je van alles en nog wat op watergebied kon kopen. Heb dat niet gedaan, was behoorlijk prijzig. En wat moet ik met spullen voor op het water als ik zelf toch geen boot heb en er ook geen ga aanschaffen. Lyngør is niet zo heel groot en alleen bereikbaar via het water. In de wintermaanden zal het er wel heel stil zijn.

Na de lunch met een heerlijk glaasje wijn verder gevaren. We kwamen deze oude boot nog tegen en toen ik vandaag in de Tvedestrandsposten keek, zag ik dat daar afgelopen zaterdag een bruiloft was geweest. Gunnar had al wel verteld dat deze boot daarvoor werd gebruikt.

Hieronder zie je een foto van Lyngør. Aan de linkerkant is een paar jaar terug een groot hotel gebouwd, maar dat bleek niet zo rendabel. Ze hebben dus van de nood een deugd gemaakt en een aantal kamers samengevoegd, waardoor er appartementen ontstonden, die verkocht zijn. Zo kon een deel van het hotel toch blijven bestaan.

We hebben echt een heel eind door de fjord gevaren en uiteindelijk kwamen we bij het Skagerrak met de Lyngør Fyr. We hebben er nog even over gedacht om door te gaan, maar uiteindelijk zijn we toch maar weer huiswaarts gegaan. En zoals iedere man graag wil, wilde Gunnar ons ook even blij maken met een hele snelle tocht door het water. We zouden er nog zeeziek van kunnen worden. Op de weg rijden de Noren heel rustig, maar op het water willen ze zo af en toe uit hun dak gaan.

Al met al was het een ontzettend fijne dag en ik heb er volop van genoten. Misschien dat ik a.s. zaterdag nog een tochtje ga maken naar Risør, naar het trebåtfestival. Was daar vorig jaar ook en vond het echt geweldig. Maar dan moet het weer wel meewerken, want zaterdag wordt er heel wat regen verwacht.

Groetjes Ans

Weer nieuws uit het hoge zonnige Noorden!

Het is zaterdagmorgen….nog lekker vroeg en de dag begint voor mij altijd met een ontbijtje, dat ik oppeuzel achter de computer. Even kijken wat het nieuws is, eens zien of er mooie nieuwe kaarten zijn gemaakt en of onze Nedernoren nog wat leuks hebben te melden. Dat bracht me op het idee om nog wat op onze site te plaatsen voordat a.s. donderdag opa Leo en oma Adje op bezoek komen.

Toen Eric en zijn twee jongste zonen weer terug waren in Nederland, was Hans de rest van de week vrij. En deze dagen heeft hij gebruikt om wat te knutselen aan zijn tractors en een start te maken met het schilderen van de kozijnen. Alles is nog niet helemaal klaar, maar het is nog geen winter. Dus hij heeft nog tijd. Vorig weekend heeft hij de garagedeur geschilderd en dat ziet er echt schitterend uit. Op de kozijnen van mijn appartement zit nauwelijks nog verf. Daar moet dus nog iets mee gebeuren. En ook de witte muur is toe aan een opknapbeurtje.

Intussen is Hans ook weer een jaartje ouder, maar zoals gebruikelijk wordt dit in Noorwegen niet gevierd. Nicole heeft, zoals ieder jaar, wel weer een behoorlijk aantal muffins gebakken om de collega’s op het werk te trakteren. De kinderen mogen altijd kiezen wat ze willen eten op hun verjaardag en dus mocht Hans dat ook. Hij koos voor frites en ik werd uitgenodigd om een hapje mee te komen eten. Daarna was het feest voorbij en kwamen de Noorse vriendinnen van Nicole gewoon voor de gezellige knutselavond.

Toen ik een beetje aan het “inventariseren” was waar ik allemaal over kon schrijven, leek het een beetje of deze maand in het teken van Annika staat. Ze is nu førskolebarn (hoop dat ik het goed heb geschreven). Op Bøklia Barnehage zijn er 7 kinderen die naar de basisschool gaan in augustus. Ze worden hier een beetje op voorbereid. Doen samen veel dingen en zijn o.a. naar het ouderencentrum geweest samen met de kinderen van de andere barnehagens en hebben daar gezongen.

Maar het allerleukste was natuurlijk de overnachting op de barnehage. Dat is ieder jaar traditie voor de oudste kinderen. En ze heeft ervan genoten. Donderdag 11 mei bracht Nicole haar samen met beddegoed, tandenborstel en alles wat ze verder nodig dacht te hebben, naar de barnehage.

De kinderen maakten pizzadeeg en toen ze net klaar waren met de voorbereiding vonden ze opeens een brief van Mr. X. In die brief stond dat ze een "schat" moesten gaan zoeken in het bos. Dat was natuurlijk niet tegen dovemansoren gezegd.

Gelukkig hadden ze de schat snel gevonden, maar er stond met grote letters op de doos "VORSIKTIG" en Annika trok dus handschoenen aan, want je weet maar nooit.

Toen ze de doos eindelijk open hadden, troffen ze dit aan. Potloden en potjes om bellen te blazen.

Dus hup allemaal vlug de pyjama/nachthemd aan en naar buiten om te proberen wie er de grootste bel kon blazen.

En toen werd het toch echt tijd om naar bed te gaan. Maar eer iedereen sliep, was het 12 uur geweest. Annika sliep in een bed samen met haar vriendin.

Nog een ontbijtje en toen werd het tijd om naar huis te gaan. Alle kinderen kregen een diploma en je kunt begrijpen dat ze daar heel trots op waren.

(De foto's, die ik hier heb gebruikt, staan op de site van Bøklia Barnehagen)

In de vorige aflevering schreef ik dat Nicole naar een "treffkveld" in Arendal zou gaan. Ze voelde zich niet zo lekker en is dus thuis gebleven. Later hoorden we van de andere dames, die wel geweest waren, dat ze om 2 uur

's nachts naar huis waren gereden. Een latertje dus.

Jorun vertelde dat ze om 4 uur alles afgesloten had.

Nu ik het toch even over Jorun heb, kan ik ook mooi vertellen dat ik na de zomervakantie een cursus "borduren op kaarten" ga geven. Er zijn al dames die enthousiast zijn. Ben heel erg benieuwd hoe dit uit gaat pakken. Als je dit wilt weten, dan moet je t.z.t. even op mijn eigen blog gaan kijken.

De plantenbakken zijn intussen ook gevuld. Er staan mooie geraniums, margrietjes en nog wat andere planten. Heb ook een soort van "hanging basket" gekocht. Jullie willen niet weten wat de bloemen hier kosten. Kan alleen verklappen dat het ontzettend duur is. Ga er dus maar over nadenken om in het najaar vaste planten in de bakken te zetten.

Afgelopen dinsdag was het de 17e mei. Niets bijzonders zullen jullie zeggen, maar hier is het de Nationale Feestdag. De Noren vieren het feest echt heel uitbundig. Iedereen is vrij, ziet er pico bello uit en  overal in het land zijn kinderoptochten. Ook dus hier in Tvedestrand. Samen met Malin ben ik meegegaan met haar klas en Nicole is met Annika en Caitlin met de barnehage meegelopen. Het eindpunt van de optocht was in het Tjennapark. Daar waren toespraken en er werd gezongen. Nog tijd voor wat lekkers en een ijsje (traditie op deze dag) en toen weer naar huis. Ik weet dat Nicole foto's heeft gemaakt, dus die gaat ze misschien nog wel plaatsen.

Afgelopen donderdag is mijn nieuwe (slaap) bank bezorgd. Zit hartstikke lekker en  als in augustus mijn zus, zwager en broertje komen, kunnen ze dus allemaal fijn bij me logeren.

Wat gebeurt er de komende week:

* in de nacht van woensdag op donderdag komen opa en oma

* Annika gaat twee dagen naar de basisschool om een beetje te wennen

* aanstaande vrijdag gaat Annika zingen in het stadje

* komend weekend is er feest in Tvedestrand (175 jarig bestaan)

* verder ook hier de gewone dagelijkse dingen

Zo....jullie zijn weer een beetje op de hoogte en ik zou zeggen, veel plezier met het lezen en tot een volgende keer.

Voorjaar in Noorwegen

Weer een maandje verder en dus even tijd om weer iets van ons te laten horen. Soms heb ik het gevoel dat de tijd zo snel gaat. Jullie ook?

Schreef ik de vorige keer nog dat de sneeuw aan het smelten was, nu kan ik vertellen dat het voorjaar ook hier zijn intrede heeft gedaan. Soms zie je nog een restantje sneeuw liggen (toevallig zag ik het zaterdag), maar met het warme zonnetje zal dat ook zo verdwenen zijn.

De schommel en de glijbaan kunnen weer gebruikt worden en ook de trampoline wordt weer volop benut.

In de tuin bij Hans en Nicole zijn intussen de krokussen (die opa Leo vorig jaar samen met de meisjes had geplant) uitgebloeid, de blauwe druifjes bij onze overbuurtjes zijn ook verdwenen en nu staan de tulpen (tulipaner in het Noors) in bloei. Ook de sering gaat al kleuren en de bloesem in de pruimen- en kersenboom is schitterend om te zien. Het appelboompje bij Hans en Nicole heeft nog geen bloesem, maar dat komt vast ook gauw.

Kortom……het is voorjaar hier!

Net als in Nederland geldt er hier ook een waarschuwing voor bosbrand. Vannacht heeft het een beetje geregend, maar ik zag wel dat er nog gewaarschuwd wordt voor brand. Dus voorzichtig met het grillen van worstjes in de natuur.

In de week voor Pasen hadden de meisjes vakantie en Hans was thuis vanaf woensdagmiddag. Witte Donderdag en Goede Vrijdag zijn hier echt feestdagen en de winkels zijn gesloten. Op Stille Zaterdag zijn ze nog eventjes open. Dus was je iets vergeten dan kon je nog snel even boodschapjes doen. Jullie begrijpen vast wel dat het hartstikke druk was.

Nog eventjes en dan kan ik de plantenbakken, die Hans heeft gemaakt, gaan vullen. De meeste mensen wachten hier tot de 16e mei. Waarom?

Niet vanwege de IJsheiligen hoor, maar omdat de 17e mei de Nationale Feestdag hier is. Alles moet er dan tip top uitzien.

Vandaar dat vanavond ook de hele buurt begonnen is met een dugnad. Natuurlijk wist ik niet wat dat was, maar in het woordenboek staat:

Dugnad er et felles utført og vanligvis ulønnet og frivillig arbeid av betydning for fellesskapet eller en enkeltperson.

Vrij vertaald:

Dugnad zijn gezamenlijke en onbetaalde werkzaamheden voor de gemeenschap of een persoon.

En hier op Bergsmyr is iedereen druk in de weer geweest om alle rommel, die langs de weg ligt in een plastic zak te doen, zodat alles er rond de 17e mei schoon uitziet.

Afgelopen zaterdag, Koninginnedag, is Erik samen met Ot en Freek naar Noorwegen gereisd voor een lekker lang weekend. De meisjes hadden de nachten al geteld en ze waren dus opgetogen dat ze er eindelijk waren. Natuurlijk waren ze ook heel verrast met de mooie cadeautjes en de lekkernijen.

Moet wel zeggen dat ze het weer mee hebben. Vannacht om 4 uur even een klein buitje en verder is de zon van de partij.

Gisteren, zondag, hebben Hans, Erik, Malin, Annika, Ot, Freek, Kenneth en Rachel (de overbuurman met zijn dochter, die voor een boot had gezorgd) een geweldige boottocht gemaakt. Er was wel wat wind, maar ze hebben allemaal genoten.

Verder is er niet zoveel nieuws. Eind deze maand komen oma Adje en opa Leo naar Noorwegen en in augustus komen mijn zus, haar man en mijn jongste broer. Ze komen hier om mij te feliciteren met mijn 70e verjaardag. Ook de man van mijn zus is 70 jaar geworden in maart jl. Dus tijd voor een klein feestje. Jammer dat mijn oudste broer er niet bij is. Maar misschien komt hij volgend jaar.

De tuin bij Hans en Nicole had ook een opknapbeurtje nodig. Met Pasen zijn we begonnen om flink wat hout te snoeien. De bossen liggen opgestapeld en kunnen op een dinsdag afgeleverd worden bij de vuilstort. Wel moet er binnenkort nog zand in de tuin bij. In de bakken aan de zijkant van de trap moeten ook weer nieuwe planten gezet worden. Er staan ook een paar blauwe bloempotten en die mogen de meisjes op gaan vullen met planten, waar zij voor moeten zorgen.

En tenslotte……………….de verjaardagspartijtjes waar de meisjes met enige regelmaat voor worden uitgenodigd. Malin spant de kroon. Zij heeft de meeste feestjes. Dat vinden Annika en Caitlin soms niet zo leuk, maar als ook zij op de basisschool zitten, hebben zij ook hun feestjes. Dan kan mama (of papa) regelmatig de meiden wegbrengen en halen.

Het hobbyclubje van Nicole wordt groter en groter. Wel gezellig. Een paar weken terug is ze met drie dames naar een grote hobbyzaak in Kristiansand geweest. Het was hartstikke gezellig en haar portemonnee is weer wat lichter geworden.

Aankomende zaterdag heeft ze een “treffkveld” in Arendal. Ze is van plan daar ook heen te gaan. Begint al om 5 uur en eindigt…………………..zal ergens in de vroege uurtjes zijn. Wel leuk natuurlijk.

De eigenaresse van de hobbyzaak in Arendal heeft mij gevraagd om in het najaar een “kurs” (cursus) te geven. Ze wil het borduren op kaarten gaan promoten en ik ben dus wel een beetje ervaren hierin. Binnenkort komt ze een keertje langs om eens te zien wat het allemaal inhoudt en wat je ervoor nodig hebt.

Zo dat was het weer. Veel leesplezier enne…………………graag een reactie. Vinden we leuk hoor.

Komen jullie weer even lezen.............

Toen ik gisteravond op bed lag, bedacht ik opeens dat het alweer 4 weken geleden is dat er wat te lezen viel op ons blog. De tijd gaat soms ook zo snel. Nog even en dan is het 1e kwartaal van 2011 alweer voorbij.

Omdat het in de eerste week van maart vakantie was, hebben ook Annika en Malin natuurlijk een nachtje bij oma gelogeerd. Annika was heel enthousiast en wilde al heel erg vroeg naar bed. Malin wilde nog graag even met oma een spelletje doen en dan gelijk met mij naar bed. Geen probleem…………is dus ook zo gebeurd.

In de vakantie is Annika ziek geworden, maar met de nodige medicijnen gaat het nu weer goed. Ze is weer een vrolijk meisje en geniet volop. En dat ze dat ook samen met Malin doet, kun je wel zien op de volgende twee foto’s. Heerlijk sneeuwballen gooien in de plassen. En dat je je “winterpak” dan nat wordt………………..dat maakt niet uit. Mama zorgt wel weer dat die opdroogt.

Eerst was er natuurlijk nog de sneeuw, maar die ging langzaam maar zeker verdwijnen. Hoewel…………….het dooide wel, maar toch was het soms nog erg moeilijk lopen. Nicole en ik maakten nog dankbaar gebruik van onze “brodden” en de meisjes, die gingen gewoon over sneeuw en ijs of er niets aan de hand was. De afgelopen maand is de snøfrees de garage niet meer uitgeweest. Nou ja, als Hans wil knutselen in de garage, dan moet het apparaat wel even naar buiten. Anders heeft hij te weinig ruimte.

Afgelopen week werd ik het “ijs” op de oprit toch wel een beetje beu. Ben dus met een stevige schop aan de slag gegaan en na vijf dagen is de oprit nu ijsvrij. De meisjes blij, want nu kan er ook weer gefietst worden. Dus toen Hans afgelopen donderdag thuiskwam uit zijn werk, was het eerste wat tevoorschijn moest komen, de fietsen. Omdat het deze week lekker weer is, zag je opeens heel veel kinderen buiten. Met een fiets, of een step, krijten op de oprit of touwtje springen. Volop vertier dus. 

Gisteren hebben de meisjes ook ontdekt dat je lekker op de rotsen kunt klimmen. Toevallig stonden Hans, Nicole en ik er naar te kijken en we hielden ons hart vast. Maar het ging allemaal goed en ze kwamen weer veilig op straat. En dat ook Caitlin het fietsen al onder de knie begint te krijgen en alles zelf wil doen, kun je wel zien op deze foto. De fiets moet natuurlijk naar boven en dat kan ik zelf. Je mag en hoeft niet te helpen.

Het leven gaat hier verder zijn gewone gangetje. Annika is samen met Nicole naar de basisschool geweest en heeft verteld dat ze in augustus komt. Ze is trouwens een echte kanjer, want het lezen gaat al heel goed. Maar ja, je hebt natuurlijk een grote zus en die helpt je. We zijn heel benieuwd of Caitlin straks ook zo snel is.

Malin doet het prima op school. Ze maakt haar huiswerk gelijk als ze uit school komt. Leest ook veel en is samen met Nicole een trouwe bezoeker van de bibliotheek. Lezen zit in de familie.

Wat nog wel leuk is om te vertellen, is dat de meisjes op de barnehage ook carnaval hebben gevierd. Caitlin was een prinses en Annika een heks. Op de basisschool hebben ze ook iets gedaan aan carnaval. Malin kon mooi de hoed van de heks gebruiken. Maar carnaval is niet zoiets als in Nederland. Geen optocht en zo.

De clubjes van Nicole en mij gaan gewoon door. En de meisjes worden ook volop aangestoken door ons. Ze knippen en plakken dat het een lieve lust is. En wat wij niet meer kunnen of willen gebruiken, verdwijnt in hun hobbykast. Nicole wordt er soms wel eens helemaal “gek” van, want alles moet bewaard blijven. Zien jullie het voor je? En natuurlijk “vermaakt” Hans zich ook. Maakt nog steeds (als het niet te koud is in de garage) houten tractors en aanhangwagentjes. En hij gaat zo af en toe ook nog op stap met de buurmannen.

Jullie zijn weer een beetje op de hoogte van ons wel en wee. Nog een maandje en dan komt oom Eric samen met Freek en Ot een lang weekend naar Noorwegen. De meisjes kijken er nu al naar uit. Ben heel benieuwd of er dan nog sneeuw ligt of dat er misschien verse sneeuw is gevallen.

Laten jullie weer een berichtje achter als je dit verhaal hebt gelezen? Vinden we altijd leuk hoor.

De tijd vliegt.................

Nog één dagje en ook de maand februari is alweer verleden tijd. Maar helemaal verdrietig zijn we er niet om hoor. Deze maand is er zoveel sneeuw gevallen en vooral de laatste week was het soms bar en boos. Hans ging ’s avonds met de snøfrees aan de slag, maar ’s morgens vroeg moesten we alweer een pad maken, zodat Nicole goed weg kwam met de auto om Malin naar school te brengen. Lastig was het daarna om de oprit weer achteruit omhoog te komen, maar…………..ze is een kei en geeft niet op. Onze overburen hebben een bord met de tekst “ikke legge snø her” op een lange paal in de tuin staan, maar langs diverse kanten wordt er daar toch sneeuw weggelegd. Het bord is bijna niet meer te zien.

Misschien weten jullie het nog niet, maar Hans heeft zijn “vertrouwde” rode auto ingeruild voor een nieuwe mooie zilvergrijze. Nou ja, één dag was die mooi zilvergrijs, maar nu heeft die alweer flink te lijden gehad van de vorst en de sneeuw natuurlijk. ’s Morgens gaat hij al vroeg op stap, want op zijn werk is het behoorlijk druk. Maar de maandag- en woensdagavond houdt hij vrij. Is dan ook op tijd weer thuis. Op maandag legt hij de kids op bed, want Nicole heeft haar hobbyclubje. En op woensdag, ja dan gaan de mannen op stap. De ene keer naar Kristiansand en dan weer eens naar Arendal. En altijd komen ze weer met allerlei handig gereedschap thuis.

Gisteren heeft Hans het terras weer sneeuwvrij gemaakt. Er lag een flinke lading, ik denk wel 75 cm. Het was nog niet zo zwaar, maar vrijdag begon het een beetje te regenen en dan wordt het uitkijken natuurlijk. Want stel je voor dat je straks in de zomer geen terras meer hebt. Je wilt dan toch weer lekker buiten kunnen zitten. Het was een hele klus. Eerst alle sneeuw naar beneden en dan beneden de hele boel weer wegwerken. Maar de klus is geklaard.

Van uitrusten kwam ’s avonds voor hem niet zoveel terecht. Nicole ging met haar club om 5 uur naar Arendal voor aan “natttreff”, die georganiseerd was door Jorun’s Hobby (onze scrapwinkel). Wat ik er vandaag van heb gehoord, was het hartstikke gezellig. Ze hebben veel gelachen en Nicole kon zelfs heel goed de mopjes volgen, die natuurlijk in het Noors werden verteld. Knap hoor, ik doe het haar niet na. Maar omdat de meisjes natuurlijk de hele dag Noors praten, doen Hans en Nicole ook mee. Dus dan raak je snel vertrouwd met de taal. Het werd trouwens een latertje. In de kleine uurtjes kwam ze pas naar huis.

Woensdag werden de meisjes om twaalf uur bij de tandarts verwacht in Arendal. Anika en Caitlin voor de jaarlijkse controle, maar bij Malin wil er een kies doorkomen en de melkkies is er nog niet uit. Zit wel los. Het sneeuwde die dag verschrikkelijk hard. Met de auto haalden we Malin uit school en zijn toen maar met de bus naar Arendal gereden. Toen we uit de bus stapten, zei Annika dat ze moest plassen. Nicole liep dus snel door met Malin en Annika en ik kwam rustig achterop met Caitlin. Maar toen ik dacht bij de tandarts te zijn, bleek dat ik een deur verder moest. Ik lette natuurlijk goed op Caitlin, maar even niet zo goed op mezelf. En ja hoor, daar gleed ik van het trapje af en lag languit in de sneeuw. Blij dat er geen fotograaf in de buurt was. De tandarts heeft de kies van Malin eruit gehaald, zodat de nieuwe kies de ruimte heeft om door te komen. Ze heeft zich heel flink gehouden en verdient een geweldige pluim daarvoor.

De meisjes genieten van het leven hier in Noorwegen. De jongste twee gaan graag naar de barnehage en afgelopen donderdag vierden ze daar carnaval. Caitlin ging als prinses en Annika als een boze heks. We zijn benieuwd of er iemand foto’s heeft gemaakt. Malin komt regelmatig met een vriendinnetje thuis of gaat naar een vriendinnetje toe. Afgelopen donderdag was er in het gymlokaal een “toneeluitvoering” van de leerlingen van de vierde klas. Het was heel erg leuk vertelde ze. Er stond een foto in de krant met een verhaaltje erbij. Dat heeft ze vandaag zitten lezen. Dat lezen gaat trouwens geweldig. Ze gaat regelmatig naar de bieb om een leesboek te halen en ze leest ook aan haar zusjes voor.

En ik………………….ik vermaak me ook prima. Loop af en toe even bij Liv binnen voor een bakkie leut. Heb leuke contacten met de dames van mijn hobbyclubje. Liv breit heel veel en ze wilde me iets laten zien afgelopen maandag. Dus vroeg ze of ik even kwam. Caitlin was bij mij en ze ging mee en amuseerde zich kostelijk met de buurman en met de poppen, die Liv heeft. Liv had voor haar oudste kleindochter een Noorse trui gebreid. Natuurlijk met een rondbreinaald en ze was gestopt bij de hals. De mouwen waren ook klaar en nu moest er dus in de trui geknipt worden. Ik was heel benieuwd hoe dat zou gaan, maar het is werkelijk waar een fluitje van een cent. Dus als ik de komende winter weer ga breien, dan ga ik dat ook eens proberen. Wel eerst even oefenen op een lapje, maar ik weet zeker dat het me gaat lukken.

Toen ik vanavond aan het eten was, kwam er een telefoontje van Caitlin dat ze een keertje bij oma Ans wilde logeren. Geen probleem…..het bed dus tevoorschijn gehaald. Het was de allereerste keer dat ze hier kwam slapen. Het ging niet direct van een leien dakje, maar om half 10 is ze toch in slaap gevallen. Morgen hoeven we niet vroeg op, want de meisjes hebben wintervakantie. Lekker uitslapen dus en de dag niet beginnen met sneeuwruimen.

We merken dat ons blog niet meer zo veel gelezen wordt. Of misschien lezen jullie het wel, maar geven geen reactie meer. We willen nog even doorgaan, maar denken er over om juli 2011 te stoppen met ons blog. Mocht er iets heel speciaals zijn, dan vertellen we dat natuurlijk.