Toen ik gisteravond op bed lag, bedacht ik opeens dat het alweer 4 weken geleden is dat er wat te lezen viel op ons blog. De tijd gaat soms ook zo snel. Nog even en dan is het 1e kwartaal van 2011 alweer voorbij.
Omdat het in de eerste week van maart vakantie was, hebben ook Annika en Malin natuurlijk een nachtje bij oma gelogeerd. Annika was heel enthousiast en wilde al heel erg vroeg naar bed. Malin wilde nog graag even met oma een spelletje doen en dan gelijk met mij naar bed. Geen probleem…………is dus ook zo gebeurd.
In de vakantie is Annika ziek geworden, maar met de nodige medicijnen gaat het nu weer goed. Ze is weer een vrolijk meisje en geniet volop. En dat ze dat ook samen met Malin doet, kun je wel zien op de volgende twee foto’s. Heerlijk sneeuwballen gooien in de plassen. En dat je je “winterpak” dan nat wordt………………..dat maakt niet uit. Mama zorgt wel weer dat die opdroogt.
Eerst was er natuurlijk nog de sneeuw, maar die ging langzaam maar zeker verdwijnen. Hoewel…………….het dooide wel, maar toch was het soms nog erg moeilijk lopen. Nicole en ik maakten nog dankbaar gebruik van onze “brodden” en de meisjes, die gingen gewoon over sneeuw en ijs of er niets aan de hand was. De afgelopen maand is de snøfrees de garage niet meer uitgeweest. Nou ja, als Hans wil knutselen in de garage, dan moet het apparaat wel even naar buiten. Anders heeft hij te weinig ruimte.
Afgelopen week werd ik het “ijs” op de oprit toch wel een beetje beu. Ben dus met een stevige schop aan de slag gegaan en na vijf dagen is de oprit nu ijsvrij. De meisjes blij, want nu kan er ook weer gefietst worden. Dus toen Hans afgelopen donderdag thuiskwam uit zijn werk, was het eerste wat tevoorschijn moest komen, de fietsen. Omdat het deze week lekker weer is, zag je opeens heel veel kinderen buiten. Met een fiets, of een step, krijten op de oprit of touwtje springen. Volop vertier dus.
Gisteren hebben de meisjes ook ontdekt dat je lekker op de rotsen kunt klimmen. Toevallig stonden Hans, Nicole en ik er naar te kijken en we hielden ons hart vast. Maar het ging allemaal goed en ze kwamen weer veilig op straat. En dat ook Caitlin het fietsen al onder de knie begint te krijgen en alles zelf wil doen, kun je wel zien op deze foto. De fiets moet natuurlijk naar boven en dat kan ik zelf. Je mag en hoeft niet te helpen.
Het leven gaat hier verder zijn gewone gangetje. Annika is samen met Nicole naar de basisschool geweest en heeft verteld dat ze in augustus komt. Ze is trouwens een echte kanjer, want het lezen gaat al heel goed. Maar ja, je hebt natuurlijk een grote zus en die helpt je. We zijn heel benieuwd of Caitlin straks ook zo snel is.
Malin doet het prima op school. Ze maakt haar huiswerk gelijk als ze uit school komt. Leest ook veel en is samen met Nicole een trouwe bezoeker van de bibliotheek. Lezen zit in de familie.
Wat nog wel leuk is om te vertellen, is dat de meisjes op de barnehage ook carnaval hebben gevierd. Caitlin was een prinses en Annika een heks. Op de basisschool hebben ze ook iets gedaan aan carnaval. Malin kon mooi de hoed van de heks gebruiken. Maar carnaval is niet zoiets als in Nederland. Geen optocht en zo.
De clubjes van Nicole en mij gaan gewoon door. En de meisjes worden ook volop aangestoken door ons. Ze knippen en plakken dat het een lieve lust is. En wat wij niet meer kunnen of willen gebruiken, verdwijnt in hun hobbykast. Nicole wordt er soms wel eens helemaal “gek” van, want alles moet bewaard blijven. Zien jullie het voor je? En natuurlijk “vermaakt” Hans zich ook. Maakt nog steeds (als het niet te koud is in de garage) houten tractors en aanhangwagentjes. En hij gaat zo af en toe ook nog op stap met de buurmannen.
Jullie zijn weer een beetje op de hoogte van ons wel en wee. Nog een maandje en dan komt oom Eric samen met Freek en Ot een lang weekend naar Noorwegen. De meisjes kijken er nu al naar uit. Ben heel benieuwd of er dan nog sneeuw ligt of dat er misschien verse sneeuw is gevallen.
Laten jullie weer een berichtje achter als je dit verhaal hebt gelezen? Vinden we altijd leuk hoor.
