December 2008

Zo in de laatste dagen van het jaar is het weer tijd voor een (wellicht) laatste blogbericht voor 2008. December staat voor de Noren in het teken van Kerstmis. Dat begint al op de 4e zondag voor kerst, de adventszondag. Het huis wordt versierd met "julepynt", de kerstversiering. Je ziet ook in heel veel huizen de 7-armige kandelaar voor de ramen staan. Teken van nog meer licht in deze donkere dagen voor Kerstmis. Wij hadden deze niet en toen Malin er nog 2 in de winkel zag staan, moesten die natuurlijk gekocht worden. Bij ons prijken nu dus ook de kandelaars voor de ramen. En ik moet zeggen, zo'n straat vol huizen met overal dezelfde kandelaars geeft toch een gevoel van saamhorigheid.

De tweede grote feestdag, 13 december, is de dag van Sint Lucia en de dag van de zonnewende. Op deze, kortste dag van het jaar wordt in Noorwegen gevierd dat de dagen weer langer worden. Om dat te vieren wordt het feest van Sint Lucia gevierd met een verkiezing, waarbij het mooiste meisje tot Santa Lucia gekroond wordt en met een kroon van lichtjes voorop mag lopen in een optocht door de school, kerk of stad. Santa Lucia was een heilige die in 304 na Chr. overleed op Sicilië. Haar naam komt van Lucifer, wat letterlijk ´licht´betekent. (met dank aan Wikipedia)

Op de barnehage werd Malin tot haar grote vreugde gekroond tot Santa Lucia. We waren allemaal uitgenodigd om op 12 november (de 13e was op een zaterdag) te komen kijken en te ontbijten op de barnehage. Maar voor we aan tafel gingen was daar eerst de optocht met Malin voorop. De lichten werden uitgedaan, er werd gezongen en de optocht ging door de hele barnehage en toen naar buiten. En je kunt wel begrijpen dat ik behoorlijk trots was op m'n beide dochters. Ze zongen allebei uit volle borst het Noorse liedje van Santa Lucia mee. Zo in het donker gaf dat een prachtige uitstraling, de lichtjes, iedereen in het wit gekleed met allemaal een kaarsje (op baterijen) in de hand. Ik moet eerlijk zeggen dat de trotse tranen me in de ogen schoten.

De magie werd verbroken toen de grote lichten weer aangingen. Maar het werd wel gezellig. Koffie en thee werd geschonken, melk en limonade voor de kleintjes en er werden luciabroodjes geserveerd. Heerlijk warm uit de oven. En natuurlijk werd er gezellig gekletst en gespeeld. Omdat het niet de reguliere dag voor Annika en Malin was, gingen we rond half 10 weer naar huis. Wel werd ons gevraagd of we het leuk vonden om 's middags mee te gaan naar het winkelcentrum om daar ook met de Santa Luciatocht mee te doen. Nou dat hoefde je niet 2 keer te vragen. Natuurlijk ging onze lichtkoningin en haar volgelinge mee.

Ze stonden dan ook om kwart over 12 te trappelen bij de deur. Stel je voor dat we ze misten. Gelukkig waren we op tijd en gingen we in optocht (weliswaar nog niet verkleed) naar Grisen, het winkelcentrum. Achter de schermen werden de kinderen weer in hun versiering gestoken en kon de optocht door het winkelcentrum beginnen. Onder het oog van het winkelend publiek zongen de kinderen wederom het Santa Lucialied. Het bracht een (glim)lach op vele gezichten. Zelfs onze kleinste kreeg een kaarsje en we liepen achter de optocht aan. Na afloop zijn de kinderen getrakteerd op een snoepzakje. Wij zijn nog een ijsje blijven eten en zijn daarna ook weer huiswaarts gekeerd.

Over Grisen, het winkelcentrum gesproken, er werd daar op zondag 21 december van alles georganiseerd voor de kinderen. Julenissen, de kerstman, zou komen om de wenslijstjes van de kids in ontvangst nemen. Ze mochten zich laten beschilderen op het gezicht en er stonden grote tafels waarop de kinderen konden knutselen en kleuren. Het was er erg gezellig. Voor de "groten" was er het Tvedestrands koor wat mooie traditionele en moderne kerstliedjes ten gehore bracht. En natuurlijk werd er risgrøt, een soort rijstepap gegeten. Al met al een leuke zondagmiddag. Helaas heeft de kerstman niet de wenslijstjes van onze kinderen uit de grote zak getrokken. Anders hadden ze nog een kadootje gekregen van hun lijstje. Jammer, niet zoveel geluk als mama.

En dan is daar het grote gebeuren. Dat begint al op de 22e december: svarte jul (zwarte kerst). Het hele huis wordt dan grondig gepoetst en alles krijgt een flinke onderhoudsbeurt. Dan op 23 december is het lille julaften (kleine kerstavond). De voorbereidingen voor julaften, nog naar de kapper, de laatste boodschappen etc. 24 december is de belangrijkste dag voor de Noren ivm kerst: julaften (kerstavond). De winkels en bedrijven zijn al vroeg gesloten en iedereen gaat de maaltijd voorbereiden. Deze wordt dan ook om 5 uur genuttigd. Daarna komt Julenissen met alle kadootjes voor onder de boom.

Wij hebben enigzins afgeweken van deze traditie. De meisjes zijn 's middags bij oma muffins gaan bakken en wij hebben voordat we ook naar beneden zijn gegaan om pannekoeken te gaan eten, alle kadootjes onder de kerstboom gelegd. Toen we dus weer boven kwamen, lag de hele vloer onder de boom vol met kadootjes. De verbaasde en blije gezichten van de meisjes waren prachtig om te zien.

Alles werd uitgepakt en het liefst werd overal tegelijk mee gespeeld en geknutseld. Wij hebben een kopje koffie en thee gedronken. De kerstdagen hebben we rustig doorgebracht. Hans is zelfs 2e kerstdag weer gaan bouwen aan onze nieuwe slaapkamer. Één dag rustig aan was voor Hans genoeg. Deze week moet hij maandag 29 december en dan vrijdag 2 januari alleen maar werken. Verder zijn we benieuwd of er hier met oudejaarsdag veel vuurwerk wordt afgestoken. Ik heb wel begrepen dat er in Tvedestrand zelf alleen vuurwerk is bij het kommunehus en niet in het oude stadsdeel. Met al die oude houten huizen wel zo veilig.

Vanaf deze plek willen wij iedereen die ons volgt een heel goed uiteinde van 2008 toewensen en natuurlijk een fantastisch 2009. We hopen dat jullie via dit blog nog lang bij ons blijven.

Caitlin wordt 2 jaar

Het is alweer even geleden (30 november), maar een blogje mag er toch aan besteed worden. De verjaardag van Caitlin. Ze is voor de eerste keer jarig in Noorwegen en is 2 jaar geworden. Het was een leuke dag voor haar. We hadden de buurtjes uitgenodigd en om 10 uur stonden de meesten op de stoep. Caitlin werd overladen met kadootjes. En ze vond het heel leuk om het papier van de pakjes af te scheuren. Èn om in het middelpunt van de belangstelling te staan. Papa had lekkere taart gebakken en toen die op tafel kwam stonden er natuurlijk 2 kaarsjes in. Ze wist alleen niet zo goed, wat te doen met die vlammetjes, maar grote zus Malin heeft Caitlin geholpen om de kaarsjes uit te blazen. Er werd vanalles gedronken en gegeten en het was erg gezellig.

Veel kadootjes voor de jarige Jet. Een boerderij van Fisher Price, nieuwe winterlaarzen (maatje 21!), James de trein (van Thomas en zijn vrienden) en een mooie telefoon van Poehbeer.

Terwijl de visite het gezellig heeft, bouwen en spelen Caitlin en Annika met de treinbaan.

Het is dan toch eindelijk gelukt!!!!!!!!!!

Afgelopen dinsdag hebben we weer contact gezocht met het NAV in Tønsberg en na een aantal doorverbindingen kreeg ik een aardige man aan de lijn. Ik vroeg hem of hij het formulier E121 van mij binnen had gekregen. Nee, dat was niet het geval. Intussen zwerven er nu tussen NAV Tvedestrand en NAV Tønsberg zo’n 6 kopietjes rond. Maar, hij had dus niets.
Vorige week had ik al gebeld naar het CvZ en daar gaven ze mij het advies om erachter te komen wat het faxnummer van het NAV was. Zij zouden dan alsnog een formulier doorfaxen.
Ik heb hen dus gebeld en jawel hoor, zij hebben het formulier gefaxt. Intussen zag ik het helemaal niet meer zitten, dus Nicole nam de telefoon van me over. Zij heeft weer gebeld naar het NAV en ja hoor, hij had het gekregen en schrik niet………………..ook al ingevuld. Jammer genoeg was de post al weg, maar hij beloofde het woensdag op te zullen sturen naar Nederland. “Dat is prima”, zei Nicole, “maar wij willen ook een kopie”. Dat zou hij doen.
Jullie begrijpen dat wij vandaag dus vol spanning uitkeken naar de post. Ja, er was reclame, wat brieven van de bank, enveloppen met kerstkaarten en jawel hoor ook een brief van het NAV. Het lang verwachte papier zat erin. Ingevuld en ondertekend en wel. Dat was een hele opluchting na 5 maanden.
Dinsdagmiddag hadden we ook contact gehad met het UDI (verblijfsvergunning). Begin oktober had ik hen, op hun verzoek, al een aantal documenten gestuurd. Ja, ze waren wel aangekomen (stond in de computer), maar de documenten konden ze niet vinden. Misschien toch nog even een kopie sturen. Dat heb ik gistermiddag dus gedaan. Heb nu ook een kopie gemaakt van de documenten, die ik van het NAV heb gekregen en die ook naar het UDI verstuurd.
Daarnet kreeg Nicole nog een telefoontje vanuit Tønsberg. Een mevrouw vertelde haar dat ik verzekerd ben en dat ze zo spoedig mogelijk een brief op zal sturen, waarmee ik naar het NAV in Tvedestrand moet gaan voor een pasje. Nicole en Hans krijgen voor hun gezin ook zo’n brief en krijgen dan ook een pasje.
Ja, het heeft eventjes geduurd. Is een hele zorg minder.

Brons...

Het geluk lacht me toe hier in Noorwegen! Ik heb wéér gewonnen en ik wil dan ook iedereen bedanken die hieraan heeft meegewerkt. Want ongetwijfeld heb ik enorm veel te danken aan al die mensen, die ons blog lezen en hebben gestemd op mijn foto. Weten jullie het nog? Ik had toch meegedaan aan de fotowedstrijd van de plaatselijke krant. Om met een foto op de nieuwe kalender van 2009 te komen? Wat wil het geval: ik ben derde geworden met m'n foto!! Het stond vandaag in de krant. Zie de foto's hieronder.

"Brons: Nicole van Gremberghe kwam op de derde plaats met deze foto."

"Bronzenpaddestoel.

De foto, die de lezers op de derde plaats hebben gezet, is gefotografeerd door Nicole van Gremberghe. Zij heeft de weelderige paddenstoelengroei in de buurt van Bøklia vereeuwigd."

Iedereen hartelijk bedankt!

Aan het einde van de dag.....

..... zijn we allemaal bekaf van het in de sneeuw spelen. Alleen het huis is gestofzuigd, de strijk staat er nog en aan de kerstkaartjes is ook niets gedaan (ach misschien vanavond nog). Caitlin wilde liever bij oma spelen en ik ben met Malin en Annika de sneeuw ingegaan. En het was heerlijk. We hebben een grote sneeuwpop gemaakt bij oma voor de deur, hebben sneeuwsoep "gegeten", klaargemaakt door Annika en natuurlijk met de sleetjes de berg afgeroetsjt, zelfs mama. Toen het tegen half 4 begon te schemeren zijn we weer naar binnen gegaan en na het eten, bij de kachel, lekker in pyjama nog een beetje spelen voor we naar bedje gaan. Over spelen gesproken, Hans heeft zijn snøfrees uit de garage gehaald en is nog bezig een mooi pad te maken naar beneden. Dus ook hij heeft plezier in de sneeuw!

Sneeuw, Sneeuw en nog eens Sneeuw!!

We werden vanmorgen wakker en onze héle wereld was wit! Werkelijk álles was ondergedompeld in het witte goedje wat we sneeuw noemen. Een prachtig plaatje met zo'n 40 cm reeds. En we hebben geluk, want een kleine 7 km naar het zuiden richting Arendal, hebben ze "sludd" een combinatie van natte sneeuw en regen. Er was dan ook al een ongeluk gebeurd op de E18. Nee, dan heb ik toch liever een pak sneeuw voor de deur.

Het is dan ook pret voor de hele familie. De meiden zitten nu nog te kleuren, maar als ze zometeen aangekleed zijn, zullen ze vast gaan sleetjerijden. Hans verheugt zich vanmiddag, als t-ie om 4 uur thuis is op het eerste gebruik van onze gloednieuwe snøfress (een soort grasmachine voor sneeuw). Ik ben blij dat ik gisteren nog naar de supermarkt ben geweest en vandaag niets hoef (behalve stofzuigen en strijken) en oma Ans is blij dat, stel je voor dát de stroom uitvalt, ze dan naar boven kan komen, waar de kachel lekker snort! Als ik zometeen dan ook klaar ben met m'n huishoudelijke taakjes, ga ik weer heerlijk aan de kerstkaartjes werken. Want je weet nooit of je met kerst hetzelfde plaatje buiten hebt en dan kun je natuurlijk alvast maar in de kerststemming komen!